#96 (23-02-14)

Haii,

laatste tijd niet zo veel meer van me laten horen na het slechte nieuws van mn tante over dat ze niks meer voor haar kunnen doen, het gaat echt slecht met haar ze zit ook aan de zuurstof en kan daar niet meer alleen wonen daarom gaat ze naar een hospice waarschijnlijk zo snel mogelijk! het is erg pijnlijk want we zijn echt 2 handen op een buik deden alles samen van baby af aan, en hadden nog zoveel fantastische dromen! gelukkig zijn er ondanks de kanker en dat we van bijna niemand mochten toch nog naar antwerpen gegaan, dat kan niemand ons meer afpakken zou ik zeggen!

maar het doet me iedere dag meer pijn, en bij mn oma ook je ziet haar nu ook erg snel achteruit gaan en ik heb gewoon het gevoel dat school niks meer wordt, maar ik geef niet op want dat zou zij ook niet willen dus ondertussen weer aan het leren voor engels, moet ik nog inhalen kon het niet maken een dag naar het slechte nieuws..

de telefoontjes tussen mijn tante en mij zijn opzicht wel goed, en we kunnen gelukkig ook nog lachen, maar natuurlijk gaat het ook over als zij er straks niet meer is ze hebben haar 4 tot 8 maanden gegeven maar niemand gaat ervan uit dat dat ook gaat gebeuren, en zijzelf eerlijk gezegd ook niet pijnlijk om te horen dat ze er zelf vrede mee heeft maar gelukkig ook ergens.. ik zal natuurlijk al die leuke momenten nooit vergeten en de tijd dat ze er altijd voor me is geweest waar ik ook stond ik kon haar 24 uur per dag bereiken als mn ouders dronken waren het op school niet goed ging als ik kleren stond te passen in een winkel maar niet wist welke ik aan moest.. alle vakanties samen naar tunesie en de leuke fantastische logeerpartijen weet je wel! we hebben samen 15 jaar lief en leed gedeeld en helaas zou ze me nooit 16 zien worden..

Ik hoop dat we nog wel haar 50ste verjaardag meemaken 30 maart.

gelukkig heb ik ook heel veel lieve mensen merk ik de laatste tijd om me heen, en nog een heel lief en fantastisch gesprek met mn mentor van vorig jaar gehad, en ook nog via app. ze vind me erg sterk en dat doet me goed iedereen vind mij sterk omdat ik niet huil, maar ik kan alleen huilen als ik alleen ben dan is het voor mij het makkelijks. vannacht ook niet geslapen bijna en vanmorgen vroeg buiten gaan zitten kijken naar hoe de zon aan het opkomen was, en ben gewoon zo ergens anders en de weken mogen niet snel gaan hoe sneller hoe eerder...

liefs, weer engels gaan leren en nog wat huiswerk maken