Advent

Laatste zelfophemeling, maar Ciri, de locale ADHDame, heeft gezegd dat mijn manier van presenteren de enige was die haar aandacht vast kon houden.

We hebben dit jaar meegedaan aan Movember. De teamleads hebben me gisteren gevraagd een inzending te doen voor het "succes van het jaar". Kennelijk verzameld mijn bedrijf persoonlijke succesjes en willen ze hier een presentatie mee maken of iets van een jaaroverzicht. Persoonlijk vind ik het te Amerikaans en doe ik liever gewoon mijn ding (ofwel dingen die ik leuk vind), zonder dat ik er teveel mee prijsloop bij hen wie er niet bij betrokken zijn. Echter, soms moet je de politieke spelletjes spelen, dus heb ik even snel iets geïmproviseerd en ben ik daarna weer snel aan het werk gegaan.
Toen ik een project afrondde afgelopen jaar en een "Yellow Belt" certificering hiervoor kreeg, werd me twee weken later verteld dat ik dat nog even in de dagelijkse vergadering moest vertellen. Voor motivatie, om anderen te laten zien dat het mogelijk is ofzo. Ik zie het meer alsof ik gewoon mijn werk heb gedaan.

Tegenwoordig begrijp ik beter hoe je trots kan zijn op andermans werk. Laatst heb ik een college van de Vrije Universiteit geluisterd, waarin uitgelegd werd waarom mensen huilen. Het schijnt dat, naarmate je ouder bent, je empathie omhoog gaat. Ik vraag me af waarom dat is. Het zal een biologisch nut hebben anders had het inmiddels wel uitgestorven. Hoe dan ook, in mijn vrije uurtjes spreek ik veel met collega's over van alles. Veelal gaat het over promotie maken eigenlijk. Zo nu en dan over wat persoonlijke dingen. Gezien mijn luisterskills weten mensen me vaak wel te vinden voor een babbeltje. Doordat ik veelal een week later terug kom op dingen, blijf ik makkelijk op de hoogte van wat speelt. Zo is er iemand die veel meer werk doet dan noodzakelijk is in zijn functie, maar zijn teamlead vond het niet nodig hem te promoveren. Het is hem uiteindelijk toch gelukt om te krijgen waar hij, mijns inziens, recht op had, en ik ben zo blij dat het hem gelukt is. Niet omdat het zozeer mijn gevecht was, maar omdat ik het, kennelijk, fijn vind om te zien dat mensen succesverhalen boeken.

Mijn manier met mensen begint de leiding ook op te vallen. Mijn collega's vertellen me dat ik team lead (TL) moet worden. Mijn TL wil dat ik leidinggevende taken ga overnemen ter zijner tijd, en ik wil gewoon lekker mijn werk doen. Het is niet mijn ambitie om TL te worden, ik vind de plek waar ik nu zit veel te fijn om dat op te geven. Hoe meer ik werk, hoe duidelijker het wordt dat ik niet een computer persoon ben. Natuurlijk vind ik gamen leuk, en is af en toe aan het bureau zitten prima, maar als ik met mijn handen bezig ben, gaat de tijd zoveel sneller. Waarom zou ik dat opgeven om in de shitstorm in te gaan zitten tussen management en werkvloer? Al moet ik zeggen dat het huidige bedrijf wel een prima bedrijf is om hier ervaring mee op te doen, gezien alles heel tolerant en laagdrempelig is.

"Jij kan mensen motiveren op een manier waarop het mij niet lukt." zei mijn TL laats, "Ik zie dat je extra taken op je neemt waar je zes maanden geleden nog zei dat je daar allemaal geen zin in hebt. Wat is er veranderd?"
Bewust laat ik een korte stilte vallen, om even over mijn antwoord te kunnen nadenken.
"Ik ben kennelijk niet de persoon die dingen kan laten liggen als ze me eenmaal opvallen of als ik wil dat ze verbeterd worden."
"Maar waarom is dat?"
"Omdat ik graag goed ben in wat ik doe."
"Dus je wilt de beste zijn?"
"Niet de beste, maar capabel in wat ik doe, en mijn kennis delen met mijn collega's zodat ze niet dezelfde fouten maken."
"Maar wat is je doel hiermee?"
"Gewoon, lekker werken."
"Maar waarom doe je dan het FLL2.0 (First Line Leadership 2.0) programma?"
"Omdat ik het leuk vind."
"Nee, omdat je jezelf wilt ontwikkelen."

Mijn TL is geil op jezelf ontwikkelen. Hij vind het belangrijk mensen te helpen ontwikkelen zoals ik het belangrijk vind te luisteren wanneer iemand iets verteld. Hij bleef aanhalen dat ik mijzelf wil ontwikkelen en omdat hij nogal hardhoofdig kan zijn in gesprekken heb ik het even laten gaan. Bij latere analyses besefte ik me dat ontwikkelen niet mijn doel is. Mijn doel is mensen helpen beter te worden in wat ze doen, en daar heb ik bepaalde ontwikkelingen bij nodig om te zien hoe ik dit goed kan doen. Ontwikkelen is niet het doel maar een middel/noodzaak. Hij en ik komen daarin overeen, en waarschijnlijk gunt hij me daarom een hoop van wat ik vraag. Waaronder desbetreffende FLL2.0 trainingen.

Een deel van wat we bereiken is waar we zelf voor werken, een deel is gunfactor van anderen. Al beschouwt mijn TL dat niet zo. Het gaat allemaal over How en What goals.

Ik dacht trouwens dat ik in big pharma werkte, maar ik werk kennelijk in de biotech. #themoreyouknow.

Voor wie trouwens van indigames houdt en nog een goede deal zoekt: https://jinglejam.tiltify.com/ 85 games voor 40 euro, waarbij het geld naar een goed doel gaat.

In conclusie, het gaat goed met mijn werk. Ik zit op mijn plek en blijf daar graag nog even hangen. Wel besef ik me maar al te goed dat de gemiddelde doorlooptijd daar (op dit moment) 4 jaar is. Mogelijk omdat het een nieuw bedrijf was dat aan het groeien is, mogelijk omdat cleanroom activiteiten gewoon vermoeiend en fysiek zwaar kunnen zijn. Ik houd nog even aan het idee vast dat dit een tijdelijk iets is, wat me er nog meer van laat genieten. Het hier en nu enzo.


-VLH