afhankelijkheid accepteren

Hulp heb in nooit gewild. Van baby af doe en leer ik graag alleen. Wanneer je dan iets bereikt geeft dat toch een gevoel van overwinning! Zijn de wegen daardoor vaak langer? Ja! Maar dat kan me niet schelen. Is hulp vragen niet veel makkelijk en verstandiger? Ja zeker maar tis mijn keus ook al begrijpen mensen dit soms niet.ik doe waar ik voldoening uit haal. Wat mij een goed gevoel geeft over mezelf! Hulp accepteren hoort voor mij niet in dat rijtje thuis.
Proberen falen uiteindelijk slagen of soms niet...
Ondankbaar ja dat vinden ze soms, omdat ze niet in kunnen zien dat ik dit niet doe om andere maar voor mezelf. Maar het zit er toch in bij mensen om te denk: ik ontlast haar toch maar ze is mij niet dankbaar! Jullie doen wat jullie wens is zonder te kijken of luisteren naar mijn gevoel! Intentie is lief maar niet luisteren is egoïstisch!

Ik deed alles zo graag. Ik probeerde alles! Dit wilde ik....nu nog steeds... Ik kan dit niet loslaten. Ikkan niet accepteren dat mijn lichaam mij beperkt. Ik wou dat ik dat kon! Maar diep van binnen ben ik kapot. Blij zijn met wat ik nog wel kan kan ik nu niet. Makkelijk praten voor gezonde mensen dat ik blij moet zijn dat het niet erger is. Weekje ruilen dan jongens?? Dan piepen jullie wel anders! Maar zelfs lotgenoten... Idd mensen die het slechter hebben.... Ik kan er geen krachten uit halen. Ik zit uiteindelijk met mezelf. Niet met al die andere.....

Hulp krijgen lief bedoeld maar alsjeblieft luister nou een keer naar me!! Ik kan het niet handelen als jullie taken uit mijn handen rukken!! Jullie ontnemen mij mijn laatste beetje kracht. Wat mij op de been houd! Ik wankel, ik ben nu geen leuk persoon, ik merk het maar laat me dit verwerken! Verwacht niet van mij blij te zijn met kleine dingen als jullie niet weten waar ik als persoon doorheen ga. Vergelijk me niet met andere die het anders of in jullie ogen beter doen!! Ik ben mijn eigen persoon!! Ik ben ik.. Accepteer dat alsjeblieft....

Ik heb pijn bij elke stap. Ik beweeg maar als een 80jarige. Nee zelfs die bewegen soms sneller. Alles wat ik leuk vond ben ik kwijt en ik zoek naar alternatieven. Maar heb ze nog niet kunnen vinden... Niks heeft mij de voldoening die ik zoek! Maar ik blijf zoeken... Hogelijk vind ik het ooit...
Voor nu is het vechten. Tegen mezelf, tegen de buitenwereld.. Ik ben zo moe.....