Niet echt.
Ik weet waar ik ben. Mijn leven mijn man kinderen werk vrienden familie ect.. Ze zijn er allemaal maar ben het gevoel kwijt. Voel niks als ik met ze praat ze aanraak. Het is allemaal zo leeg. Net als de wereld. Ben sinds kort aan het schrijven. Lucht op, dat wel maar wat het ook met zich mee brengt is ontsnapping. Alles waar ik over schrijf is mooier dan mijn leven hier. Ik wil daar zijn in een van mijn verhalen. Waar mijn wereld nog wel mooi is. Probleem is wel dat ik mezelf steeds verder af ga zetten tegen de rest. Mijn leven hier. Ik kijk alleen maar uit naar schrijven over waar het mooi is en het goed voelt. Heb een ontzettend levendige fantasie wat het makkelijk maakt om mezelf een voorstelling te maken van die wereld waar ik in wil leven. Dit maakt het dealen met deze wereld alleen niet makkelijker. Sta op de automatische piloot, al zo lang. Doe mijn plicht zorg voor mijn kids, werk, kook ect. Maar thats it. Verder leef ik in mijn verhalen mijn fantasieen. Die houden me op de been. Het dubbele eraan is simpel weg, het is niet echt..
24 mrt 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 mrt 2019 Niet echt.
- O 18 jul 2018 Anime characters aantrekkelijk?
- O 17 jun 2018 Afwachten ( 3 )
- O 15 jun 2018 ......zwanger of niet? ( 1 )
- O 12 mei 2018 Niet depressief....
- O 11 mrt 2018 Kinderen, ik weet het niet meer.. ( 5 )
- O 25 apr 2015 afhankelijkheid accepteren
- O 18 nov 2014 Haat de wereld!
- O 18 nov 2014 blijf van MN buik af!!!! ( 6 )
- O 05 jan 2014 Alleen
- O 29 apr 2013 Pijn doen ( 2 )
- O 26 apr 2013 Prive of LL
- O 26 apr 2013 Gelukkig anoniem.. ( 2 )
- O 24 apr 2013 Zweven branden
- O 03 apr 2013 Ons lieve kipje..... ( 7 )