Afspraak huisarts

Laatst heb ik de knoop doorgehakt en heb ik de assistente van de huisarts gebeld voor een afspraak. Nu heb ik aankomende maandag een dubbele afspraak staan bij de huisarts bij wie ik al vaker ben geweest.

Het gaat de laatste tijd niet goed. Nu in de vakantie wel weer beter, dan kan ik uitrusten en voel ik niet zoveel druk. Maar verder gaat het even de verkeerde kant op.

Met stage gaat het totaal niet goed. De theorie van de studie is het probleem niet. Sterker nog, de tentamens haal ik met gemak. Maar op stage heb ik zoveel last van de onzekerheid. Nu ik in de kernfase zit voel ik echt een enorme prestatiedruk. Ik heb het idee dat ik niet goed genoeg ben en dat ik het niet kan. Doordat ik niet lekker in mijn vel zit en doordat ik die negatieve faalangstige gedachten heb, presteer ik ook minder goed op stage. En daardoor voel ik me dan weer minder goed, vicieuze cirkel dus. Verder was er ook een hoop gedoe rondom de stagewissel (ik moet in maart weer naar de bovenbouw) en ook dat bezorgde me heel veel stress. Komt ook nog eens bij dat ik aankomende donderdag geobserveerd word door de stagebegeleider en daarna hebben we een tussenevaluatie. Soms heb ik echt het idee dat ik tegen een burnout aanloop. Hoe dan ook, we zien wel hoe het loopt. Misschien moet ik ook niet te streng zijn voor mezelf. Onderwijzen is zo'n complex vak en daarbij werkt het ook niet mee dat ik nog zo jong en onzeker ben, dus zo'n drama is het ook niet als ik wat langer doe over de stage of iets dergelijks. Al voelt het niet zo.

Verder is de eetstoornis weer erg aanwezig. Voor de vakantie was ik afgevallen, maar met de feestdagen heb ik bijna mijn oude gewicht weer terug. Ik voel me echt zo schuldig als ik ongezond eet. Ik wil echt niet nog verder aankomen, maar de laatste dagen snoep ik veel en eet ik veel vette happen, op deze manier kom ik dus wel aan. Ik denk dat het weer de andere kant opgaat als studie weer begint, maar dat is ook weer niet goed. Waarom kan ik niet gewoon "normaal" eten? Of ik eet nauwelijks wat, of ik eet veel ongezonde dingen. Ik heb niet echt iets er tussenin.

Wat betreft de dysthymie gaat het redelijk. Ik zou niet zeggen dat ik echt depressief ben op het moment, ik heb namelijk ook goede momenten. Maar ik heb wel depressieve buien waarin ik me zo ongelukkig voel. De laatste tijd meerdere keren in tranen uitgebarsten op stage of bij mijn vriend. Meerdere keren gehad dat ik dingen niet meer zag zitten, dat ik niet meer wist hoe ik verder moet. Ook heb ik steeds vaker geen zin om dingen te doen. Met moeite begin ik aan opdrachten voor school. Heb meestal zelfs geen zin meer om naar mijn paard te gaan (maar ik ga uiteindelijk wel altijd want dat is nou eenmaal mijn verantwoordelijkheid). En bijvoorbeeld vandaag kwamen twee vrienden bij mij thuis pizza eten en spelletjes doen, maar ik had er dus echt totaal geen zin in. Wilde liever met mijn vriend gamen of film kijken, de dingen lekker rustig aan doen zonder drukke mensen om me heen.

Maandag ga ik dus met de huisarts bespreken hoe nu verder. Ik wil graag weer beginnen met antidepressiva (daar ben ik een jaar geleden mee gestopt). Het lijkt me ook verstandig om weer naar een psycholoog of iets dergelijks te gaan om een terugval te voorkomen en om te bespreken hoe ik om kan gaan met de faalangst en negatieve gedachten. Ik zie wel hoe het gesprek loopt en wat de huisarts er van denkt. Voor nu ga ik nog maar even proberen van mijn vakantie te genieten en de rust te pakken die ik nodig heb.