alleen

ik kan niet slapen, al een jaar ofzo niet, sinds ik gen werk heb.
mijn trots houdt me tegen een uitkering aan te vragen, mijn angst houd me tegen een baan te zoeken.
angst voor het nieuwe zeg maar. dus ik ben veel thuis tenzij ik ga sporten.
en omdat ik veel thuis ben en niet kan slapen ben ik wakker op tijden dat andere slapen, en slaap ik als iedereen wakker is.

door de dag zie ik, hoofdzakelijk 2 mensen misschien 3 en als ik sport zijn het in 1 keer 30.
die 2 mensen zie ik dan 3 tot 5 uur per dag. dat betekend dat ik ongeveer 19 uur per dag alleen ben.

dus is het geen wonder dat ik me soms eenzaam voel. eigenlijk nog al logies toch.
ik ben geen sociaal paria ofzo heb geen spraak gebrek, ben niet zo verlegen. maar toch heb ik moeite mensen om mij heen te verzamlen waar bij ik niet het gevoel heb dat iedereen iets van mij wilt. ik krijg het niet voor elkaar om mensen dan ook nog echt te vertrouwen.

wat misschien ook niet helemaal gek is, als je alles op een rijtje zet
16 dec 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van solost
solost, man, 40 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende