mijn nicht en ik deel 3
vervolg na deel 2
gedurende het jaar hebben we het nog vaker gedaan, eerst zei ik altijd dat we dit niet moesten doen, maar dat liep altijd uit op een ruzie en altijd zei ze dat ik niet geloofd zou worden, het stomme is dat ik haar wel geloofde, in bijna alles. niet alleen dit maar ook dat ik beter zou zijn als ik bij haar bleef, dat zij mij zou verzorgen, zolang ik maar niks zei, en dat deed ik dus niet.
ondertussen had ze een vriend gekregen, maar ze hield niet van hem maar van mij, tenminste dat zij ze dan.
ik hield van haar was boos op haar, haten haar en was trouw aan haar.
die vriend woonde dicht bij mijn 2 neven, als ik even weg wou zijn ging ik vroeger daar naartoe maar nu was zij daar ook. en thuis was niet meer het zelfde, zaten ook nog op dezelfde school, overal waar ik kwam was zij ook, ze liet me nooit met rust en als ze weg was miste ik haar.
ik weet dat dit voor veel mensen raar klinkt
maar zie het alsof je moeder je straf geeft en de enige bij wie je kunt huilen is de zelfde moeder die jouw net nog straf gaf.
ik was als het ware verslaafd aan haar en nu denk ik dat zij dat wist. toen niet, maar nu wel
toen voelde ik me altijd schuldig. ik heb al deze dingen gedaan, ook al was het niet mijn keuze. ik ben sterker als haar dus is het mijn schuld.
ik volg nu therapie ( EMDR ) 13jaar na dat het gebeurt is, ik heb dit 13 jaar lang bij gedragen, nooit iets over verteld. nu moet ik erover gaan vertellen, dingen herinneren die ik vergeten was. misschien dat ik er meer over zal vertellen, het is gewoon moeilijk om dingen ook nog op de juiste manier te herinneren, er zitten altijd flarden tussen wat ik niet meer weet en toch lijken dingen zo helder.
maar daar is die therapie dan ook voor. om op de juiste manier te herinneren en er anders over te denken
ik zie nog wel.
gedurende het jaar hebben we het nog vaker gedaan, eerst zei ik altijd dat we dit niet moesten doen, maar dat liep altijd uit op een ruzie en altijd zei ze dat ik niet geloofd zou worden, het stomme is dat ik haar wel geloofde, in bijna alles. niet alleen dit maar ook dat ik beter zou zijn als ik bij haar bleef, dat zij mij zou verzorgen, zolang ik maar niks zei, en dat deed ik dus niet.
ondertussen had ze een vriend gekregen, maar ze hield niet van hem maar van mij, tenminste dat zij ze dan.
ik hield van haar was boos op haar, haten haar en was trouw aan haar.
die vriend woonde dicht bij mijn 2 neven, als ik even weg wou zijn ging ik vroeger daar naartoe maar nu was zij daar ook. en thuis was niet meer het zelfde, zaten ook nog op dezelfde school, overal waar ik kwam was zij ook, ze liet me nooit met rust en als ze weg was miste ik haar.
ik weet dat dit voor veel mensen raar klinkt
maar zie het alsof je moeder je straf geeft en de enige bij wie je kunt huilen is de zelfde moeder die jouw net nog straf gaf.
ik was als het ware verslaafd aan haar en nu denk ik dat zij dat wist. toen niet, maar nu wel
toen voelde ik me altijd schuldig. ik heb al deze dingen gedaan, ook al was het niet mijn keuze. ik ben sterker als haar dus is het mijn schuld.
ik volg nu therapie ( EMDR ) 13jaar na dat het gebeurt is, ik heb dit 13 jaar lang bij gedragen, nooit iets over verteld. nu moet ik erover gaan vertellen, dingen herinneren die ik vergeten was. misschien dat ik er meer over zal vertellen, het is gewoon moeilijk om dingen ook nog op de juiste manier te herinneren, er zitten altijd flarden tussen wat ik niet meer weet en toch lijken dingen zo helder.
maar daar is die therapie dan ook voor. om op de juiste manier te herinneren en er anders over te denken
ik zie nog wel.
28 nov 2013 - bewerkt op 15 okt 2014
- meld ongepast verhaal
-
Maritza (opgeheven op 21-4-2014)
donderdag 28 november 2013 16:34
Ik vind dat nicht van jou wel een feeks hoor,jou gewoon chanteren van als je
het niet doet dan vertel ik iedereen dat je mij hebt verkracht.
En door haar zit je ook nog eens op therapie,ik neem aan dat je geen contact
meer hebt met haar? -
solost
vrijdag 29 november 2013 00:06
nee ze is nu verhuist, zit nu ergens in amerika, wat ik het meest storend vind op dit moment is dat ik er 13 jaar later nog steeds mee bezig ben en zij nergens last van heeft
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 okt 2014 urgh
- O 15 okt 2014 wat te doen
- O 15 okt 2014 dom
- O 15 okt 2014 toch alleen
- O 05 feb 2014 geen zin om een titel te verzinnen
- O 13 jan 2014 allemaal het zelfde en toch heel anders
- O 16 dec 2013 alleen
- O 28 nov 2013 mijn nicht en ik deel 3 ( 2 )
- O 28 nov 2013 mijn nicht en ik deel 2
- O 27 nov 2013 mijn nicht en ik deel 1 ( 3 )