Alleen kan je dit niet. (VERHAAL!)

Hooi mensen, even voor de duidelijk heid! Ik ben ook Suzanne van de nickname BLUE-EYEZ
Op deze naam maak ik het verhaal over judith!!!

1.

De eerste duik is altijd het lekkerst. Soms is het behoorlijk koud maar na een paar slagen is die kou weg. ''Judith, ellenbogen omhoog!'' en weg is hij weer. De hele training loopt hij heen en weer, van keerpunt tot keerpunt. Af en toe blijft hij stilstaan om te kijken hoe Judith het doet. Meestal zegt hij dan niks en loopt verder, soms zegt hij hoe ze het beter kan doen. Judith knikt dan en zwemt verder. Bij het volgende keerpunt probeert ze er extra op te letten wat Peter heeft gezegd, als ze het dan goed heeft gedaan steekt hij zijn duim omhoog of hij loopt gewoon weer verder.

Na de training ruimen Meike en Judith de plankjes op en de lijnen worden uit het water gehaald. Meike en Judith lopen samen terug naar de kleedkamer en onder de douch komt Jeffrey naast Judith staan en kijkt haar aan. ''Het ging goed he?'' vraagt Jeff lachend.
Judith kijkt hem geërgerd aan en zegt; ''Nee, Jeff, het ging bagger!'' ''Ow, sorry hoor'' zegt Jeff. ''Ik dacht dat het juist lekker ging vandaag.'' Judith zegt niks terug, pakt haar badmuts en bril van de grond en loopt weg. Nu kan er iemand anders onder de douche gaan staan. Naast Jeff.

Jeff zat er nog niet zo lang bij, in het begin had Judith hem erg gemogen,maar nu niet meer. Hij werd steeds irritanter en daar werd ze chagerijnig van...

Judith fietste met Lotte en Nienke mee maar het voelde alsof ze alleen fietste. De verhalen van de 2 meiden gingen er in het ene oor in en in het andere weer net zo hard uit. Het interesseerde haar geen bal wat hun nu weer te melden hadden.
Thuis aangekomen was ze alleen. Geen briefje waar haar broer was. Haar moeder zal wel weer aan het werk zijn.

Judith gaat naar boven en zet de cd van Marco Borsato op. Ze gaat op haar bed liggen en doet haar ogen dicht. Ze hoort alleen de muziek en daar wordt ze heel ontspannen van. Zo blijft ze een half uur liggen en dan heeft ze zin in een warme douche. Ze kleed zich uit en gaat naakt voor de spiegel staan. Ze haat haar lichaam. Haar borsten vind ze niet mooi en haar buik mag ook wel wat dunner, over haar billen nog niet begonnen, want die zijn nog erger!
Ze pakt een handdoek uit de kast en een washand. Ze draait de warme kraan aan en wacht even tot het de goede warmte is, als het te warm wordt, draait ze ook de koude een stukje los. Ze gaat onder de straal staan die precies de goede warmte heeft gekregen. Ze wast haar haren en de rest van haar lichaam wast ze met de washand en douchegel.
Ze heeft geen zin om er lang onder te blijven staan en als t schuim verdwenen is, draait de beide kranen uit en pakt de handdoek. Ze blijft in de douche staan en droogt zich af. Opeens hoort ze haar mobiel afgaan. Ze heeft geen zin om te rennen dus blijft ze staan. Ze droogt zich verder af en als ze daarmee klaar is, loopt ze terug naar haar kamer. Daar ziet ze een gemiste oproep van Tom, haar vriend. Ze heeft geen beltegoed dus terugbellen kan ze niet. Ze gooit de natte handdoek in de wasmand en zet de cd, die ondertussen is afgelopen, opnieuw op en kleed zich aan.
Ze hoort een opengaande en dan dichtvallende deur beneden. Dat zal haar broer wel zijn.

Er komt geen geluid van beneden en Judith heeft ook geen zin om ''hoi'' te schreeuwen. Ze zingt met het nummer van Marco Borsato mee die ze het mooist vindt en dan hoort ze opeens haar broer schreeuwen.
''Kan dat niet wat zachter en hou alsjeblieft op met meezingen, ik krijg er koppijn van!''
''Ook hallo'' zegt Judith terug en draait de volumeknop iets naar beneden.
''Hoelaat is mama thuis?'' vraagt haar broer als hij in haar kamer komt staan.
''Geen idee'' antwoordt Judith.
''Ik denk rond een uur of 4 en dan zal ze wel direct doorrijden naar Maurits.''
''Mhh oke, en ruim je kamer eens op man, het ziet er niet uit''
''Ja, pa, ik zal het direct doen''

Bjorn was altijd al geweldig in commanderen en soms dacht hij echt dat hij Judiths vader was! Ziek werd ze ervan!
Judith pakt alle kledingstukken van de grond en vouwt de broeken op, de truien doet ze aan een hanger en hangt ze in de kast. Dat ziet er direct al anders uit. Opnieuw gaat haar mobiel af en nu neemt ze direct op.
''Met Judith''
''He Juth met mij''
''Ja, dat zag ik al, hoe was het op je werk?''
"Ja, wel oke, hoe ging de training?''
''Mwoa, ging wel, niet echt super''
''Mhh, next time better, toch?''
''Hope so''
''Heb je plannen voor vanmiddag?''
''Niet echt, jij?''
''Nee, ook niet echt, zal ik je ophalen, dan kunnen we even de stad in''
''Prima, ik ga eerst even verder met opruimen en dan ga ik met je mee''
''Leuk, tot zo''
''Doei lieverd, tot zo, ik hou van je''
''Ik ook van jou''

Judith drukt op de 'no' knop en het gesprek is verbroken. Zo ging het de laatste tijd altijd: Als ze beide niks te doen hadden, spraken ze af. Niks mis mee, haar vriendinnen deden het toch ook allemaal dus waarom zou zij dan de moeite doen hun op te bellen? Ze kreeg toch altijd hetzelfde antwoord;
''Nou, sorry, ik heb al met hem afgesproken, andere keer oke?''
''Prima, doei, veel plezier''
''Ja, jij ook, doei''
Daar had Judith niet langer zin in dus belde ze ook maar niet meer.

Binnen 10 minuten had Judith haar kamer helemaal kleding en rommelvrij en stofgezogen. Ze deed wat make-up op en kamde haar haar. Het was nog vochtig van het douchen. Ze maakte er een staart van en vlocht het in. Toen hoorde ze de toeter van Toms auto al. Ze vloog bijna de trap af, pakte haar sleutels en riep een korte ''doei'' naar Bjorn.
Er kwam een zachte ''doei'' terug.

Tom is zijn auto uitgestapt en leunt tegen de kant aan waar Judith straks gaat zitten. Ze loopt naar hem toe en lacht naar hem. Als ze voor hem staat, kust ze hem.
''Hoi lief'' zegt hij.
''Hoi lief'' zegt ze terug op dezelfde toon.
''Ik heb een beter idee, laten we naar je vader gaan''
''Waarom?'' vraagt Judith verbaasd.
''Nou, je hebt hem al een hele tijd niet gezien, ik dacht dat je het wel leuk zou vinden.''
''Mhh, ik weet het niet, wat moet ik daar?''
''Juth, please, denk toch niet altijd aan jezelf, maar ook aan hem. Hij heeft jou ook al een hele tijd niet gezien, hij wil vast weten hoe het met je gaat''
''Mhh, je hebt gelijk, oke, we gaan naar mijn vader.''

Tom loopt naar de andere kant van de auto en ziet niet dat Judith er absoluut geen zin in heeft. Ze kijkt bedroeft naar de grond. Het liefst zag ze hem nooit meer.

Judith opent de deur en stapt in. Tom rijdt de straat uit en 5 minuten later de straat van haar vader in. Daar aangekomen krijgen ze een glas cola. Het ruikt er naar rook en de geur van haar hond Lars hangt er nog een klein beetje. Een maand geleden was hij overleden. Ze had haar vader dus een maand niet gezien. Judith voelde zich nu toch wel een beetje schuldig en zocht naar een goede smoes, maar vinden kon ze hem niet.
Wat was er ook belangrijker dan af en toe haar gezicht laten zien?
Ze had foto's van Lars, al voordat hij was overleden, op haar kamer en nu had ze er waxinelichtjes bijgezet en soms deed ze die aan. Echt met verdriet aan hem denken deed ze niet.

Het afscheid nemen was best moeilijk. Hij had kanker in zijn achterpoot en zakte steeds door zijn poten als hij ook maar 1 seconde stond. Ze had gehuild en was daarna weer weg gegaan, Bjorn was met zijn vader meegegaan naar de dierenarts.

Ze gaan zitten en Judiths vader kijkt haar glimlachend aan.
''Wat leuk dat je bent gekomen, Judith'' zegt hij.
Aan zijn toon kan ze horen dat hij het wel meent. Dat doet haar dan toch wel goed, alleen was ze toch liever de stad ingegaan.
''Hoe is het met je pa?'' vraagt Judith.
''Prima, prima.''
''Met jullie? Tom, met jou ook alles oke?''
''Zeker! Ik ben blij dat u er ook goed uitziet''
''Dankje'' zegt Judiths vader en glimlacht weer naar Judith.
''Hoe is het op school? Heb je al cijfers gekregen?''
''Goed hoor, nee ik heb nog geen cijfers, pas in de toetsweek en die is over twee weken.''
''Ow, wel goed je best doen he?''
''Ja, pa, dat doe ik ook wel.''

Ze blijven twee uur en dan wil Judith weg. Haar vader rookt nog steeds zo veel als toen mama, Bjorn en Judith weggingen.
Hij zag er wel beter uit, maar van het roken was hij nog steeds niet af. Nu Las er niet meer was, kam hij ook nauwelijks buiten. Alleen voor de boodschappen, verder niet.
Hij keek alleen maar tv en rookte. Hij kwam bijna nooit onder de mensen, ging nooit meer iets leuks doen.
Alsof hij geen leven meer had.

Tom rijdt de straat uit en kijkt af en toe naar zijn vriendin.
''Wat is er toch met hem dat jou niet aanstaat?'' vraagt hij plotseling.
''Hoe durf je dat te vragen?Jij weet helemaal niet wat er in die 3 jaar is gebeurd!Ik vind het gewoon niet prettig bij hem, meer hoef je niet te weten!'' Ze voelt ruzie opkomen.

Het blijft even stil en dan zegt Tom;
''En toch wil ik graag weten wat er is gebeurd''
''Misschien vertel ik het je nog wel een keer''
''Nu alsjeblieft?''
''Nee, niet nu.''

Ze stappen uit en slaan de deuren dicht. Judith steekt de sleutel in het slot en draait hem om. De deur gaat open en ze gaan naar de woonkamer. Niemand. Tom loopt terug en vraagt ondertussen of Judith nog iets wil drinken.
''Nee, dankje'' zegt ze terug.
''Ik hoef niks meer''

Judith ploft op de bank en even later ploft Tom naast haar en legt zijn hoofd op haar schouder. Ze slaat een arm om hem heen en drukt hem dichter naar haar toe.
''Waar is je moeder en waar is Bjorn?'' vraagt Tom
''Geen idee. Ik kan me geen moment meer herinneren dat we met z'n drieën thuis waren en dat het gezellig was.''
Tom zegt niks.

''Hoelaat is het?'' vraagt Tom even later.
''5 uur geloof ik'' antwoord Judith.
''Ow, dan ga ik naar huis.''
Tom zet zijn lege glas neer en staat op.
''Zal ik na het eten weer komen?'' vraagt hij dan.
''Ja, leuk!Kijken we dan die ene dvd die we al een tijdje willen zien?''
''Ja, kunnen we doen'' zegt hij en hij lacht naar Judith die ook is gaan staan.

Tom en Judith lopen naar de deur en daar nemen ze afscheid. Tom gaat weg en even later ziet Judith de auto wegrijden. Ze zwaait en hij zwaait even terug. Dan is hij verdwenen.

Judith loopt naar haar kamer en zet haar favoriete cd weer op. Ze zet hem direct op haar mooiste nummer en nu kan ze zo hard meezingen als ze zelf wil, want ze is toch alleen. Ze dacht aan de woorden die ze net had gezegd en waar Tom niet op had gereageerd. Raar: hij wou wel alles weten, maar als ze dan wou praten, hield hij zich stil. Al vanaf de dag dat ze hem kende was Tom een jongen die niet goed over zijn emotie kon praten en dat was geen steek veranderd. Nog steeds praatte hij niet met haar zoals zij dat graag zou willen. 8 maanden duurde hun relatie nu al. Dit was Judith langste relatie en ze was van plan het nog lang vol te houden, want ondanks dat Tom niet goed praatte, was het een lieve jongen.

Even later komt Judiths moeder thuis en die begint met koken. Judith en haar moeder wisselen geen woord. Wat is er toch veranderd? Of is er niks veranderd, maar zag Judith het eerst niet? Zag ze niet dat het altijd al zo ging? Maurits komt even later ook en Robin is ook mee. Robin is de 11 jarige dochter van Maurits en Maurits is nu 2 jaar de nieuwe vriend van Judiths moeder.

Bjorn komt iets te laat, ze zijn al begonnen met eten. Hij schuift aan en heeft de grootste verhalen. Judith is stil. Robin zegt ook niks. Alleen Maurits zegt af en toe iets of knikt.

Na het eten ruimt Judith alles van tafel en sluipt langzaam weer naar haar kamer. Als ze weer even op bed gaat liggen, sluit ze haar ogen. Tom had geen tijd genoemd, maar hij zou zo wel komen. Judith beseft dan nog niet dat de waarheid minder waar is.

De bel gaat en haar moeder doet open. Judith denkt dat het Tom is, maar haar moeder roept haar en dat doet ze anders nooit. Judith vraagt zich af wie het kan dan zijn.

Ze loopt de trap af en dan ziet ze 2 onbekende mannen voor de deur staan. Judiths moeder blijft erbij staan en een van de mannen vraagt of zij Judith is. Judith stemt toe en de andere man zegt dat ze misschien beter even kan gaan zitten. Judith snapt er niks van! Wat is er aan de hand?
De mannen komen binnen als de moeder van Judith de deur helemaal opent.
Ze lopen haar achterna naar de kamer en daar zit de rest ook.
Judith gaat zitten en durft niet te vragen wat er aan de hand is.

''Tom is joun vriend, is het niet?''
In Judiths keel begint een hele grote krop in haar keel te groeien en de tranen springen in haar ogen. Wat is er aan de hand? vraagt ze zichzelf weer af.
''Ja'' zegt ze, bang voor wat hij nu gaat zeggen.
''Ik heb niet zo'n goed nieuws voor je Judith... Even stopt hij met praten.
''Hij heeft een ongeluk gehad.''
Judith houdt het niet meer en begint te huilen.
''Hoe is het met hem?'' vraagt ze met tranen in haar stem.
''Hij is aan zijn verwondingen overleden''

Judith begint te schreeuwen van de pijn en haar moeder komt naast haar zitten en drukt haar tegen zich aan. Ze laat haar huilen. Vol onbegrip komen ze allemaal bij Judith zitten en weten niet wat ze moeten zeggen. Judith kan niet stoppen met schreeuwen. Ze is boos, verdrietig en eenzaam. Allemaal tegelijk! Ze weet niet wat ze moet. Wat moest ze zonder Tom? De enige die ze nog geloofde en vertrouwde, de enige die nog lol met haar maakte! Ze kon het niet geloven! Dit was niet waar! Dit was een andere Tom die ook een Judith als vriendin had! Dit was niet haar Tom! Dat kon niet!

De mannen zwijgen en vertrekken even later. Judith zit als een zombie op de bank en haar ogen zijn rood van haar tranen. Waarom zat zij niet bij hem in de auto? Dan waren ze nu samen dood en hoefde Judith niet verder zonder hem. Judith schreeuwt niet meer met haar mond, maar haar hart schreeuwt nog steeds, steeds langer en steeds luider. Het stopt niet.