Alles er om heen

We zijn weer terug, bij begin augustus..

Manlief, heeft inmiddels vakantie. Mijn zoon sinds 16 Juli, dus gelukkig had ik hem als afleider om me heen. Die eerste 2 weken.
We begrepen wel, dat er van vakantie niks terecht zou komen, alles staat in het teken van kanker en beter worden. We hebben van de corona tijd nooit last gehad, we konden altijd, naar ons vakantie adres. Dus voor het eerst hadden we van..jammer maar het is niet anders.

Mijn lief had het plan opgevat, de vijver (2,5x5m en 1.80 diep) dicht te gooien, na 20 jaar was hij klaar met deze hobby. De visjes een goed onderkomen voor gevonden bij betrouwbare bekenden. En zo kon hij de boel gaan strippen en weer opbouwen. Dit was voor hem een fijne uitlaatklep. Hij moet iets te doen hebben en zo verwerkt hij ons lot. Kanker heb je niet alleen. Toen hij hem leeg had, heb ik nog gekscherend gezegd, kun je mooi een ondergrondse graftombe van maken, ben ik er ook nog een beetje bij, als je je verjaardag viert in de toekomst. Ik maak dit soort grapjes omdat het af en toe zo heftig is, om een beetje lucht te krijgen. Het is hetzelfde, als je gaat lachen van de zenuwen. Ik hou helemaal niet van die grapjes normaal, maar nu haalt het de zwaarte eraf.

Nu mijn zoon en mijn lief thuis zijn, heb ik de mazzel, dat zij om beurten gaan koken, en mijn lief zorgt voor me. Dus een fijn gevoel zo voor deze operatie. Hij heeft maar 2 weken vrij, en moest 15 aug. weer beginnen. Ik hoefde niks te doen. Mijn energie, is maanden al een ding. Ik begon al middag dutjes te doen
om het vol te houden. Dus voor de diagnose, was mijn energie ver te zoeken, ik gaf corona de schuld, omdat iedereen een tandje moest bijzetten en iedereen daar last van had. Nu weet ik, dat de kanker zich toen al aan het ontwikkelen was.

Elke keer als ik naar het ziekenhuis ben geweest, bel ik m'n schoonmoeder, zij is degene die alles als eerste hoort, na ons, of na een uitslag.

Ziek zijn is duur, je moet vaak bij betalen aan medicijnen, parkeren bij het ziekenhuis kost geld, dat tikt lekker aan als je er veel moet zijn. En dan nog de hulpmiddelen. Het was zaak, dat ik een bh moest hebben, die de boel plat drukt, een compressie bh, dit is om de wond goed te laten genezen en tegen bloeduitstortingen. Was beter voor je, met een voor aansluiting, gelukkig is alles wat via het ziekenhuis wordt uitgeschreven aan hulpmiddelen, goedkoper, om dat zij groot verbruiker zijn.

En dan nog iets, sinds 27 Mei 2021, werd er bij mijn kat borstkanker geconstateerd, dit verzin je toch niet!, Zij is inmiddels al 3x geopereerd, haar tumoren, zitten aan de buitenkant, dus door haar regelmatig te checken, blijven we het voor. Bij de eerste keer wilde ik een histologisch onderzoek, op kweek zetten dus, ze probeerde dat uit m'n hoofd te praten, want dat kostte 90 euro, en het ziet er onschuldig uit 90 procent kans dat het goedaardig is zeiden ze. Gelukkig heb ik een eigen kop op m'n romp en zei ik, ik wil het weten, dus op kweek zetten dus. Het kan me niks schelen wat het kost, zolang zij nog zin in leven heeft, investeer ik. Zo gezegd zo gedaan. Het was dus wel kwaadaardig, er zaten nog tumorcellen in de snijvlakken, dus ze was nog niet schoon, dus 2 weken later werd ze schoon geopereerd. Toen kwamen na 2 maanden weer tumoren tevoorschijn. Ik zei, ik ga er vanuit dat ze kwaadaardig zijn. Dus lepel goed de uitwendige tumoren uit. Neem iets extra marge eruit. Dat hebben ze gedaan. Dit was een ingrijpende operatie, ze heeft best een jasje uitgedaan. En merk nog dat ze aan het herstellen is, ze gaat vooruit, heeft wel in alles zin het gaat alleen wat slomer. Ze knapt langzaam op, we hebben alleen wel van, moeten we dat de volgende keer wel doen.
Ze is inmiddels 13. Er zijn nog geen tumoren aan het terug groeien (nog) niet. Ik denk dat als dat wel het geval zal zijn. Of we dan moeten afwegen, of we haar nog zo,n operatie aan moeten doen. We gaan ons er dan over buigen.
Voor nu, hebben we een sterke band samen, ik heb echt contact met haar, ik vraag haar af en toe hoe het met haar gaat, en dan kijkt ze me echt in mijn ogen aan. Normaal als je elkaar zo aankijkt, draait een kat uit het niets zijn hoofd af. Maar wij kijken, zo intens. Ik aai haar en knuffel haar, voorheen zat ze meer bij manlief, maar tegenwoordig, zijn we close, lotgenoten close..ik hoop dat ik nog een tijdje van haar mag genieten.