Alweer een gedicht, alleen een beter!

Alweer vrijdag vandaag! Jammer, volgende week terug naar school! Oeh, opstaan gaat pijn doen na twee weken vakantie...Niet dat ik nu zolang slaap, maar het verschil tussen half zeven en half negen is duidelijk voelbaar.
Poeh, gisteren de eerste repetitie van Sjakie en de Chocoladefabriek met onze kleren aan...Ow, het gaat echt wel fout in het begin. Het bed is echt gammel en het verwonderd me dat we er nog niet zijn doorgezakt. Hoewel, gister zaten we er maar met twee mensen in. Ow, die slaapmutjes! Echt grappig! Alleen krijg ik mijn haar er nooit allemaal onder! Ach ja, zo geweldig goed zie je dat niet, en daarna krijg ik een andere pet op. Nog maar drie weken, en nog nooit hebben we met iedereen geoefend, nog steeds hebben de Oempa-Loempa's geen dansje en nog steeds kent niet iedereen z'n tekst! Lol, het wordt stressen denk ik. De week van de vijfde mei hebben we maandag, woensdag én donderdag repetitie van zeven tot tien. Dat zijn de enige repetities die we op het podium zullen doen, met al het materiaal. Hmmz, ik ben benieuwd.
Mijn week was verre van slecht hoor. Ik heb een brief gekregen van wel 12 kantjes! Hij was van Diana, ze zat ergens mee en heeft me het hele verhaal gedaan. *sigh* Geen idee hoe ik haar ermee kan helpen, want eigenlijk kan ik er alleen voor haar zijn en naar haar luisteren. Maar het gaat alweer beter met haar, gelukkig! Ze noemde me een engel*bloos*. Ze was niet de enige, een vriend van bij me op school heeft een gedicht voor me geschreven. Hij is er een stuk beter in als ik, lol. Wacht, zal het even overtypen, dan raak ik het al niet meer kwijt! En dan kap ik ermee voor vandaag. Ik vind het een heel speciaal gedicht, alleen al omdat hij het specifiek voor mij heeft geschreven. Ik ben er echt heel blij mee!

Mensen

10 miljoen in België
16 miljoen in Nederland
6 miljard op de aarde

allemaal anders,
geen eentje is er identiek hetzelfde,
grote mensen...kleine mensen,
domme mensen...slimme mensen,
talenknobbels...wetenschappers,
christenen...moslims,
Afrikanen...Europeanen,
blanken...kleurlingen,
mannen...vrouwen,
homo..hetero,
Nederlandstalig...Francophone,
en zo kun je nog uren verdergaan.

In Mechelen, Rotterdam, Antwerpen en Bergen op Zoom
heb ik dikwijls rondgewandeld zonder een mens te bekijken,
in een stad denk je daar niet aan, je valt er gewoon niet op.
Soms keek ik toch eens naar de mensen,
want geen een is er hetzelfde.

Sommige mensen vallen op omdat ze iets speciaals hebben,
en zelfs in een stad zou ik hen bekijken,
ze hebben iets onverklaarbaars rondom zich,
iets mysterieus.

Dit gedicht is geschreven voor een van die speciale mensen,
die mij zelfs in een stad zou opvallen.
Ze was de meest opvallende persoon van mijn vierde klas.