Bakstenen beesten
Verstommen mijn gedachten
rond de bakstenen kolossen
van woorden, die ik ooit
zo vrijelijk hanteerde
toen ik nog meende de
kleuren te onderscheiden
die jouw oog vormden, of
het zonlicht te bereiken
dat door de wolken viel;
ik ben kleiner geworden,
mijn zinnen minder
absoluut en onbeheersbaar,
ik bestorm niet langer de
hemel met mijn pen
maar kruip over de grond
bang een grasspriet te
breken met mijn roekeloze
hand die trillend tracht
de sierletters van gisteren
vandaag te hanteren.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende