Stervende rozen
Stervende rozen geuren het fijnst
sprak hij
en krabte nogmaals
aan zijn nek
ik keek naar buiten
en zag de vogels
verwoed in de weer
in de brandende
braamstruiken
een theeketel floot zachtjes
in de verte
maar in de stilte klonk het
hartverscheurend
als ik maar kon dromen
als ik maar -
en hij begroef zijn gezicht
in een kussen
ik keek weg van hem
buiten waren de vogels
verdwenen
en de theeketel floot
als de laatste trompet
voor het duister valt.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende