Bella Italia

Dagboek van een vleugellamme vlinder

Bella Italie

Ik kijk uit het raam de zon heeft hier wel geschenen maar de donkere wolken pakken boven ons.
Het is nog maar een week geleden dat we uitgerust en liefdevol terug kwamen uit Italië.
De rust heeft hem goed gedaan, hij was weer de man op wie ik 8.5 jaar geleden verliefd werd.
De hele week leefde ik in een roze wolk en ik wou nooit meer naar huis.
De zon die schijnt als het al ochtend is, de warmte die je huid streelt als je opstaat, het lekkere eten en de gezellig uitstapjes, we leefde helemaal op.
Tot 3 dagen na thuiskomst heb ik dit vast kunnen houden tot we weer afgleden naar ons oude patroon.
Ik zie de vermoeidheid in je ogen, de teleurstelling van vele dingen en de heimwee naar Bella Italia.
De innerlijke rust is bij mij verdwenen en het boek wat ik las over zelf bezinning lijkt niet meer van toepassing te zijn. Ik ben weer rusteloos van binnen en loop geregeld vast.
Jij bent niet meer zo lief, knuffelbaar of relaxt en ik heb heimwee naar jou, het persoon die je was in Italië en in de eerste jaren van onze relatie. Ik vind het moeilijk om los te laten omdat de hoop voor een liefdevol leven groot is.

Soms droom ik over dat we samen ergens anders een nieuwe start gaan maken ver weg van alles en iedereen.
Het avontuur aangaan en we het maximale uit het leven halen. Wij samen kunnen het redden, wij zijn een.
Maar eenmaal hier in onze vertrouwd omgeving lijken we soms vreemden voor elkaar. De twijfels komen terug en de toekomstplannen zijn aangepast. Dromen moet je houden.

In de tussentijd hoop ik het beste uit het leven te halen en elke dag bella Italia te beleven en te genieten van la dolce vita ook al is het soms een illusie. Elke mooie kans die aangeboden word zou ik aangrijpen of desnoods zelf creëren. Het leven is een feestje maar je moet zelf het confetti kanon installeren.

Liefs Vlinder

https://www.mydiary.nl/lees.asp?dagid=1013658