Berichtje dat me klem zet
Het is te belachelijk voor woorden, achterlijk zelfs dat ik er een verhaal aan wijd. Ik kan er niet zo goed mee om gaan en dit is duidelijk een teken dat ik deze dag niet zo sterk ben. Een half uur geleden kreeg ik van mijn broer een what's app berichtje 'hoe is het met mijn zusje?' Hij is al een aantal dagen niet thuis en het beviel me prima. Niet op mijn tenen lopen, niet uitkijken wat ik zeg, geen irritatie om hoe hij tegen alles en iedereen praat en vooral geen stress om waar hij in eens vanuit het niets op duikt. Ongelofelijk maar waar, ik besef het pas als ik het zo op schrijf. Leven doe ik het automatisch...
Het berichtje heb ik binnen zien komen maar officieel nog niet gelezen. Een groot nadeel aan dat medium; hij kan zien dat ik dan online geweest ben. Hij zal weten dat ik niet op hem reageer en dat zal ik zéker terug krijgen aan tafel met mijn ouders als hulp aan zijn kant waarom ik niet geantwoord heb. 'Gewoon weg geen zin in, geen behoefte aan'. Ik kan het zeggen maar de strijd wordt daarmee enkel groter. Toch ontloop ik hem niet altijd, omdat ik het zat ben naar hem te moeten handelen. Het is balen dat hij vanavond thuis zou komen want anders was het negeren geen ramp geweest.
Nu speelt hij de grote lieve broer (zoals hij zich áltijd, waar en wanneer dan ook voor doet) en ben ik het irritante zusje dat hem negeert. Want tijdens dit verhaal besef ik me dat ik echt niet whats app laat liggen (ook naar anderen toe) omdat één of andere hufter zijn spelletje weer naar wil spelen.
Vorige week negeerde ik zijn vraag wanneer ik thuis zou zijn om te eten, domweg omdat ik het niet wist en hem ook te laat las. Hij heeft drie kwartier gewacht met eten en was daarna pissig toen ik thuis kwam. Geen woorden en negeren. Heerlijk vond ik het. Omdat we met zijn tweeen waren en hij dus geen bijval kreeg. Dacht ik. Ik had die actie niet voor niets gedaan, ik wilde hem gewoon eens lekker kloterig laten voelen. Helaas... het is een kleuter. En dus heeft hij mijn moeder een berichtje gestuurd dat hij thuis was na een drukke werkdag, dat hij op mij zat te wachten maar ik niets liet horen en dat hij honger zat te hebben. Jeps, dit weet ik omdat ik dat een paar dagen later toen mijn moeder met mij alleen zat hier nog even fijn op terug kwam.
Het is gewoon kloterig en naar. Kiezen voor mezelf en zorgen voor dit persoontje is mijn hoofddoel. Ja. Dat moet ik me blijven bedenken. Eenvoudig is het niet in dagen van zwakte en het niet willen dan wel kunnen vechten.
Het berichtje heb ik binnen zien komen maar officieel nog niet gelezen. Een groot nadeel aan dat medium; hij kan zien dat ik dan online geweest ben. Hij zal weten dat ik niet op hem reageer en dat zal ik zéker terug krijgen aan tafel met mijn ouders als hulp aan zijn kant waarom ik niet geantwoord heb. 'Gewoon weg geen zin in, geen behoefte aan'. Ik kan het zeggen maar de strijd wordt daarmee enkel groter. Toch ontloop ik hem niet altijd, omdat ik het zat ben naar hem te moeten handelen. Het is balen dat hij vanavond thuis zou komen want anders was het negeren geen ramp geweest.
Nu speelt hij de grote lieve broer (zoals hij zich áltijd, waar en wanneer dan ook voor doet) en ben ik het irritante zusje dat hem negeert. Want tijdens dit verhaal besef ik me dat ik echt niet whats app laat liggen (ook naar anderen toe) omdat één of andere hufter zijn spelletje weer naar wil spelen.
Vorige week negeerde ik zijn vraag wanneer ik thuis zou zijn om te eten, domweg omdat ik het niet wist en hem ook te laat las. Hij heeft drie kwartier gewacht met eten en was daarna pissig toen ik thuis kwam. Geen woorden en negeren. Heerlijk vond ik het. Omdat we met zijn tweeen waren en hij dus geen bijval kreeg. Dacht ik. Ik had die actie niet voor niets gedaan, ik wilde hem gewoon eens lekker kloterig laten voelen. Helaas... het is een kleuter. En dus heeft hij mijn moeder een berichtje gestuurd dat hij thuis was na een drukke werkdag, dat hij op mij zat te wachten maar ik niets liet horen en dat hij honger zat te hebben. Jeps, dit weet ik omdat ik dat een paar dagen later toen mijn moeder met mij alleen zat hier nog even fijn op terug kwam.
Het is gewoon kloterig en naar. Kiezen voor mezelf en zorgen voor dit persoontje is mijn hoofddoel. Ja. Dat moet ik me blijven bedenken. Eenvoudig is het niet in dagen van zwakte en het niet willen dan wel kunnen vechten.
22 dec 2012
- meld ongepast verhaal
-
Gewoon ik
zaterdag 22 december 2012 13:44
Jezus wat is die broer van jou toch een kleuterigachtige, klikkerige, onvolwassen, vervelende, irritant, zelfzuchtige, asociale, beschimmelde zak stront.
-
Quinoa
zaterdag 22 december 2012 16:06
Ja het zijn echt kinderstreken en... als hij je niet onder zijn macht kan houden, gaat hij je ouders inzetten om die rol in zijn plaats te vervullen. Hij bevuilt daarmee de relatie met je ouders..
-
OKcomputer (opgeheven op 12-3-2013)
zaterdag 22 december 2012 16:07
^ amen.
-
OKcomputer (opgeheven op 12-3-2013)
zaterdag 22 december 2012 16:07
Oh, dat was op GI, btw.
-
kruidje
zondag 23 december 2012 00:36
Bah, rotjong!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )