Bijna-bijna-dood-ervaring

Ik ben vandaag aangevallen op mijn werk! gaap!

Ik had een opdracht verstuurd naar een externe klant en kreeg een "Bedankt! Was het veel werk?"-mail terug.
Dus ik zat een beetje te geinen tegen mijn collega dat mijn inspanningen best beloond mochten worden met een zak paaseitjes. "Hihi, zal ik hem dat antwoorden?"
Niet hilarisch, ik weet het, maar ik ben onder werktijd ook niet op mijn best engel

Nu moet u weten dat mijn ons kantoor er als volgt uit ziet: 2 bureaus tegen elkaar aan maar met een zogenaamd 'concentratiescherm' ertussenin waardoor we elkaar niet kunnen zien tenzij we van onze bureaustoel opstaan en over het scherm gluren. Ik vind dat best prettig hoor, toch een beetje een gevoel van privacy, van je eigen plekje.

Ik kon dus niet zien wat mijn collega aan het uitvreten was tijdens/na mijn suffe grapje.
Dus totaal onverwacht vloog er ineens een klein projectiel over het concentratiescherm, rakelings over mijn monitor, snoeihard tegen mijn hoofd aan!! geschokt
Het projectiel bleek een paaseitje te zijn. En die krengen komen hard aan kan ik jullie vertellen!!

Waren jullie als kind ook altijd bang voor Zwarte Piet als hij van dat snoeiharde snoepgoed door de kamer smeet? Ik wel.

Wie doet zoiets nou?! Gooien met een paaseitje naar iemand die het met geen mogelijkheid kan zien aankomen en het dus ook nooit kan vangen?!

"Was ie raak?" vroeg ze ook nog vol leedvermaak.
"Ja hij was raak ja..."

Als ie op mijn bril terecht was gekomen (ja, ik ben een brilsmurf) was er vast en zeker een hoek uit gesprongen of een barst in gekomen! Mijn dure, nieuwe, onverzekerde bril! boos

Het was ongetwijfeld een spontane, goedbedoelde actie die harder aankwam dan bedoeld was, maar ik schrok echt heel erg! verdrietig

Morgen maar met een helm op naar kantoor?
21 mrt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pantoffel
Pantoffel, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende