Kijk dat je ouders gaan scheiden, tot daar aantoe, ik ben wel blij dat ze uit elkaar gaan, het werkt toch niet meer. Ze zeggen dat ze als vrienden uit elkaar willen gaan, maar ik geloof er niks van, en als dat al kan dan moeten ze er niet te lang meer mee wachten. Want mijn vader heeft een ander, maar volgens mij heeft hij nu gewoon twee vrouwen, hij slaapt wel eens op het kantoor maar meestal niet.
Mijn moeder wil proberen om zo te leven omdat ze mijn vader niet kwijt wilt, haar vaste grond, haar mooie wereld. Haar illusie. Want ze hebben samen een bedrijf en anders komen ze zonder werk te zitten en moeten we het huis verkopen en twee nieuwe huizen gaan zoeken. Wil iedereen bij mijn vader gaan wonen, al twijfelt iedereen nu of ze uberhaubt bij een van de twee willen wonen.
Ik heb een neefje van 15 jaar en sinds de herfstvakantie woont hij bij ons, ik vind het echt zo klote voor hem dat hij nu in onze shit is terechtgekomen. Maar als ik hem moet geloven is alles beter dan waar hij woonde of bij hem thuis. Nu heb ik van hem vernomen dat hij zich snijd, en dat hij nogal depressief is, al denken mijn ouders dat het aanstellerij is. Ik denk van niet, hij heeft zoveel meegmaakt, snijden doe je niet zomaar. Al was er toen ik het had gezien geen bloed aan te pas gekomen.
En ik kan het weten want ik heb het jaren gedaan, maar dat weet bijna niemand. Zelfs toen wist niemand ervan, maar ik denk dat het kwam omdat ik met niemand kon praten.
Maarja waarom ik in eerste instantie begon te schrijven is, dat het niet goed gaat tussen je ouders okee, dat wist ik al en ze maakten minder ruzie dan eerst, toch krijg je weer een blok in je keel als je hoort dat ze weer tegen elkaar staan te schreeuwen, waarschijnlijk over iets onzinnigs.
Maar de grootste angst is dat ze hun frustratie jegens elkaar gaan uiten op ons,
Het zou niet de eerste keer zijn....
Elaine