blijf bij me?
alsjeblieft, wil je nog nog even naar me luisteren
voordat je wegloopt en daarmee definitief uit mijn leven verdwijnt..
ik wil je nog even zeggen hoeveel ik om je gaf en
hoeveel ik eigenlijk nog steeds om je geef.
hoe zwaar het me valt om elke dag te moeten
denken wanneer ik je weer zal zien of wanneer ik iets van je hoor.
ik had nooit gedacht dat ik je zo leuk zou gaan vinden, echt waar ik wist het niet.
ik wist niet dat ik zoiets voor iemand zou kunnen gaan voelen.
maar dankzij jou voelde ik me zo, zo levend, zo vrolijk, zo onzeker.
ik was al bang om je kwijt te raken terwijl ik je nog niet eens had gezien.
en ik wil niet dat je wegloopt maar de keuze is aan jou.
je maakt het me moeilijk omdat je zelf ook bang bent.
omdat je gewend bent om weg te lopen voor de liefde.
je bent bang om dingen kwijt te raken, ik voel het!
maar wees alsjeblieft niet bang want ik wilde je, ik wil je!
ik weet nog dat je tegen me zei dat je mijn hart niet zou breken
maar nu ben je dat pad ingeslagen en ik weet niet of je nog terug komt.
wil je bij me zijn?, of weet je het niet?!
laat me alsjeblieft niet alleen, niet nu ik weet hoe het is samen met je te zijn.
ik weet dat je wel zonder me kan maar ik wil niet zonder je.
en als je dan toch echt weggaat wil je me dan nog een keer kussen,
wil je me nog een keer in je armen nemen zoals je altijd deed?
zodat ik weet dat je het ooit wel meende toen je zei dat je me miste.
jouw pijn voel ik alsof het mijn eigen pijn is.
het is niet altijd makkelijk maar iedereen loopt voor de moeilijkheden weg
omdat dat de makkelijkste weg is.
maar wat nou als je problemen je inhalen en wat als je instort?
waar ben ik dan om je vast te houden?
want ik wil je vasthouden, van je houden.
dus alsjeblieft geef het eens kans, geef mij eens kans..
loop niet weg, niet nu alsjeblieft?
libertate, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende