mijn ma

Hallo Mama (of beter gezegd Hallo mevrouw),
Aangezien ik er niet zeker van ben of je die titel nog verdiend.
Hoe gaat het met je? Wil je ook nog weten uit of alles goed met mij gaat?!
Ik denk namelijk van niet.
Je zegt dat ik je negeer maar volgens mij ben jij degene die nergens op reageerd..
Ik heb me zovaak erg nutteloos gevoeld omdat je zei dat ik mijn kansen niet goed heb aangegrepen.
Ik heb me zovaak waardeloos gevoeld omdat ik mijn school niet af heb gemaakt en omdat ik niet aan je verwachtingpatroon voldeed.
Ik heb mezelf zovaak dood gewenst omdat ik dacht dat ik er nooit had moeten zijn.
Ik heb me zovaak onbegrepen gevoeld omdat je met je eigen gezondheid en problemen zit en de mijne niet zag. Want mijn probleem dat is thuis zijn, jij.
Je ziet niet in dat als ik langer naar die situatie terug zou keren ik echt voor de trein was gesprongen.
Dat ik uiteindelijk mijn polsen had opengekliefd. Dat ik medicatie met alcohol zou hebben genomen.
Noem maar op.
Ik was zóóó depressief maar je zag het niet.
Ik uitte het niet veel naar je, nee. Af en toe barste ik open en vertelde ik wat me dwars zat maar waarom zou ik ook altijd alles vertellen aan iemand die het druk genoeg heeft met zichzelf.
Je bent altijd ziek. Ik weet dat je dubbele reuma hebt maar dat is geen excuus om je leven zo te vergooien en verkloten. Daarbij verkloot je ook het leven van je kinderen die jou als voorbeeld zouden moeten zien.
Als ik voorbeeld aan jou zou nemen dan lag ik nu in bed te kreunen van de pijn en liet ik alles en iedereen voor wat het was.
Je deed nooit meer iets leuks met ons. Behalve dan als je soms een dagje winkels in en uit als leuk beschouwd. Ja dat kwam heel zelden voor.
Je zit vaak echt de computer en had constant ruzies met Papa.
Soms haat ik je zo erg dat ik wilde dat je echt zelfmoord had gepleeg zoals je ooit tegen me zei dat je dat van plan was.
Ik hou nog steeds van je, je bent degene die mij het leven schonk maar je maakt het me erg moeilijk.
Ik beschouw je niet echt als moeder ook al had je het soms ook wel goed met me voor.
Ik heb dingen gelezen, gehoord en gezien waarvan ik kots. GATVER! Hoe haal je het in je hoofd.
Maar ik ben volgens jou degene die alles verkeerd doet met jou is niets mis.
Ik ben "het moeilijke meisje" waar je niets mee aankunt. Charlotte doet alles fout. Makkelijk he naar anderen kijken in plaats van jezelf een spiegel voor te houden.
Want zelf heb je niets uit je verleden wat je is overkomen verwerkt. Je hebt het geen plek kunnen geven. Je bent ongelukkig in je huwelijk en je reageerd het op je kinderen af.
Vind je het eigenlijk niet logisch dat ik verhuisd ben naar de andere kant van Nederland.
Gewoon om rust te krijgen..
Gewoon om te proberen mijn leven weer op de rit te krijgen en om het zelf een plek te kunnen geven.
Als dit is wat je wilt, nou negeer me dan maar. Ik heb je niet nodig als het er op aankomt.
Ik heb maar een moeder en dat ben jij dat weet ik maar ik red het ook wel zonder als het moet.
Ik hoop dat tot je doordringt dat het zo niet langer kan.
Kijk in de spiegel en vertel me wat je ziet. Verstop je niet voor jezelf en je problemen.
Al met al hoop ik dat anderen de hel waardoor ik soms gegaan ben bespaard mag blijven.

Getekend,
Het meisje dat eens je oudste dochter was.