Casper

Lieve Casper,

Ik kan er niet onderuit, ik mis je. Niet altijd en niet altijd even erg, maar ik mis je.
En ik wil je niet missen, want ik weet dat jij en ik niet werkt. Maar toch mis ik je.
Al jouw irritante dingen mis ik. Al jouw leuke kanten mis ik.
De laatste tijd vraag ik me vaak af of ik nu gelukkig ben.
En over het algemeen denk ik dat ik wel gelukkig ben.
Maar nu, alleen in mijn bed, nu mis ik jou.
Ik mis het om met je te praten, vage lol te hebben en... ik mis het zelfs om ruzie met je te hebben.
Hoe het kan weet ik niet... de eerste tijd nadat het uit was vond ik het jammer, maar was het wel goed zo.
Daarna heb ik je een hele tijd gehaat, want die irritante kant van jou kan me ook dwars zitten.
En nu, nu mis je dus. En ik wil je niet missen, ik weet dat het geen zin heeft. Want jij en ik samen, dat heeft nooit gewerkt en het zal nooit werken.
Daarnaast ben ik nu alweer een jaar gelukkig met Nick.
Nou ja, de laatste tijd gaat het iets minder, waarschijnlijk denk ik daarom ook vaker aan jou.
Ook ons msn-gesprek van laatst blijft me bij. En elke keer als ik op msn zit, kijk ik meteen of jij er weer bent.
Wat ik van je wil? Ik weet het niet. Misschien vriendschap, misschien gewoon wat hoop.

En ik zal het je nooit vertellen, maar ik hou nog steeds van je.


Liefs,

Krisje