Gevoelsverandering?
Het is alweer even geleden sinds mijn vorige verhaaltje en in die tijd is er weinig en heel veel gebeurd.
Gevoelsmatig veel en actief gezien eigenlijk heel weinig.
Ja, mijn gevoel.
4 maanden zijn ze we nu echt samen.
En ik ben bang dat er van mijn gevoel voor jou weinig overblijft, als het zo doorgaat.
En dat wil ik juist niet, ik wil het vasthouden en het koesteren...
Maar ik voel me eerder verstikt.
Verstikt in jouw web van liefde, waar ik me benauwend veilig voel.
Ik wil weer naar buiten, of alleen binnen blijven, ik wil even zonder jou.
Maar hoe kan ik dat zeggen? Ik heb het geprobeerd, maar je blijft komen, je laat me niet gaan en ik wil ook niet dat je gaat, ik wil alleen meer lucht.
Maar je ziet het niet, je ziet mijn vraag om ruimte als een afstoting van jou.
En dan vraag ik me af; zie jij mij wel?
Zie jij wel wie ik ben en wat ik nodig heb?
Ik wil eventjes rust, even tijd hebben om jou te kunnen missen en de dingen doen die ík wil en moet doen. Eventjes rust, om te genieten van andere dingen in het leven.
Wil je het niet zien? Wil je mij niet zien?
2 dagen. Zolang hoor je niets van mij, zodat ik even op adem kan komen en jou misschien weer kan missen.
Twee dagen...
Wat er altijd is, kan je nooit missen.
Krisje, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende