Daar word ik vrolijk van :)

Vanmorgen fietste ik nog half verdoofd met Evers in mijn oren naar het werk. Toen ik er bijna was zag ik mijn vriendin fietsen, een eind verderop. Haar school ligt iets verder langs de route die ik moet fietsen om naar mijn werk te komen. Zij begint om kwart voor 9, ik half 9. Normaal komen we elkaar dus nooit tegen in de ochtend, maar ik was nu wat later. Ik moest bij de brug namelijk wachten op een drijvend bejaarden tehuis uit Basel. 'Swiss Ruby', zo'n boot die een lading bejaarden aan boord neemt en doorvaart tot iedereen aanboord dood is en dan weer een nieuwe lading ophaalt. Maargoed, ik ging wat sneller fietsen om even 'hoi' te kunnen zeggen. Ik merkte aan het misselijke gevoel in mijn maag dat ik nog altijd heel erg verliefd op haar ben, of mijn ontbijt niet zo vers was als ik mezelf had voorgehouden. Hoe dan ook, ik kwam steeds dichterbij en het gevoel werd ook steeds sterker. Het ontbijt? De liefde? De gedachten aan het bejaarden-sterf-op-zee-schip? Ik weet het niet. Ik fietste nu op een redelijke afstand achter haar en ze zag er eigenlijk uit als altijd. Haar met een clipje beetje naar achter, geruitte jas, alleen die laarzen had ik nog nooit gezien. Vrouwen ook. Kopen kopen kopen. Ach, gelukkig (nog) niet van mijn geld.

Wanneer ik iets dichter achter haar fiets draait ze haar hoofd om. Eewww. Dat is Inge helemaal niet! Stomme faker dat ze is. Bleh! Lekker dan, zit je daar een beetje als een malle op de fiets omdat je denkt dat je vrienind voor je fietst, is het gewoon een domme kloon. Lekker dan.

Maargoed, toch dat gevoel, waar werd ik wel vrolijk van. Nog altijd heulemaal verliefd!

(Sorry Gooffather, ik hou ook nog van jou hoor!)

Cheers,

Joint.
20 apr 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende