Dag 1. Huisartsenpost

Terwijl R. en ik onze huid aan het spoelen waren in de keuken werden er voor ons afspraken geregeld bij de huisartsenpost. Terwijl de ernst van de situatie toch echt heel duidelijk uitgelegd was, werd er door de huisartsenpost gereageerd met: "we hebben om 10 over 10 nog wel een plekje vrij". Beetje vreemd, maar aangezien ik licht in shock was kon ik ook niet echt meer heel logisch nadenken. Als de huisartsenpost er zo luchtig over doet zal het wel meevallen toch? Een taxi werd geregeld en gelukkig was er een vriend die in de buurt woonde niet op stap. Hij was binnen 5 minuten bij ons en ging mee naar de huisartsenpost. Onze manager en de eigenaar van de zaak gingen ook mee.

Ik heb nog gevraagd of de manager mijn spullen kon gaan halen. Gelukkig had ik een trainingsbroek en mijn bril bij me voor na mijn werk. Ook wilde ik per se mijn portemonnee hebben voor als ik mijn i.d. nodig had in het ziekenhuis. Waar een mens wel niet allemaal aan kan denken in zo'n situatie.

In de tussentijd was het andere meisje, R., moord en brand aan het schreeuwen. Echt constant vanaf het incident tot in de taxi was ze alleen maar aan het gillen "IK BEN VOOR ALTIJD VERMINKT, WAT DOET DAT KANKERWIJF NOU, IK BEN VERMIIIIIIIINKT". Zij was volledig in paniek, en misschien was dat wel een beetje de reden dat ik zo rustig bleef. Ik weet tot op de dag van vandaag echt niet waardoor dat kwam. Ik ben misschien een halve minuut in paniek geweest en daarna was ik zo enorm kalm. Klopt echt van geen kant.

In de taxi begon R. zich af te vragen waar "dat andere meisje" eigenlijk was. Ik zat tegenover haar in de taxi toen. Zij vroeg of ik niks had en of ik water nodig had. Zij draaide enorm bij en stond erop dat ik water van haar aannam en een koude doek op mijn gezicht legde. In de taxi was ik alleen ongerust over wat mijn oog zou gaan doen. Ik was constant mijn visus aan het checken, maar die verminderde gelukkig nog niet.

In de huisartsenpost aangekomen werd aangegeven dat wij even moesten wachten op onze beurt. Daarop begon R. weer in paniek te raken en te gillen dat we nu meteen geholpen moesten worden. Een van de artsen kwam de wachtkamer in gelopen en schrok zichtbaar van wat er aan de hand was. Zij wilde mij meteen zien. Ik heb toen nog gezegd dat ze eerst maar naar R. moest kijken aangezien zij zo enorm in paniek was, maar daar wilde de arts niks van horen. Uiteindelijk zijn we allebei maar mee gegaan. We werden onder de douche gezet en moesten blijven spoelen terwijl de arts verder ging kijken naar wat er moest gebeuren.

Er werd ons verteld dat er een ambulance gebeld ging worden en wij naar de spoedeisende hulp overgebracht zouden moeten worden. Tijdens het douchen kreeg ik het enorm koud en begon de huid van mijn bovenarm op een paar plekken los te laten. Toen was het R. die mij hielp. Zij bleef mijn huid spoelen en bleef vrolijk. Ik hoorde stemmen op de gang die van ambulancepersoneel leken te zijn, en ik ging kijken of we al mee mochten. Op de gang stonden toen 5 brandweermannen, 2 ambulancebroeders en een vrouw in een of ander gek beschermend pak. Ik moest lachen om deze chaos. Een van de brandweermannen kwam naar me toe en zei: "zal ik je nog sterker vertellen, er is ook ene traumaheli onderweg". Ik vond dit blijkbaar enorm hilarisch en dat scheen voor opluchting te zorgen bij de hulpverleners. De traumaheli werd gecanceld en er werd doorgegeven dat de slachtoffers beide nog overeind stonden en aanspreekbaar waren. Mij wilden ze meteen mee hebben naar het ziekenhuis. Ik werd op de brancard gelegd en in een stuk of 60 dekentjes gewikkeld en zo gelijk vervoerd naar de SEH.

Toen ik mijn collega's passeerde in de wachtkamer wist ik nog wel "hahaa ik ben naakt" naar ze te roepen voordat ik de ambulance in werd gezet. Er stonden buiten blijkbaar allemaal camera's en nieuwsploegen paraat. Deze had ik even gemist. Wel kreeg ik de dag erna allerlei artikelen doorgestuurd. Blijk wel een man te zijn, of een schoonmaakster, maar heb in ieder geval wel indruk gemaakt.

Zelfs het AD schreef over mij wow

En bij omroep brabant hebben ze het nu wel goed