Dagboek ECIW - 11 januari 2019

Al was mijn eerste bedoeling geregeld te schrijven over mijn voortgang in Een Cursus in Wonderen gaat me dat toch niet goed lukken. Het zal eerder worden dat ik zo nu en dan eens wat erover zal schrijven. Dit komt met name doordat ik er de laatste tijd gewoon heel weinig in lees. Ik ben bij bladzijde 146 in het tekstboek en in het werkboek heb ik al een hele tijd niet gelezen.

Ik lees nu nog geen paragraaf (die zijn vaak maar 3 bladzijden) per week. En er gaan zeker weken voorbij dat ik niks lees. Maar ik blijf het af en toe pakken en dan lees ik minimaal één paragraaf. Dus ik kom maar heel langzaam vooruit, maar blijf toch in beweging. Uiteraard zal het niemand ook maar wat boeien, maar zelf vind ik het wel prettig dat ik toch blijf lezen. Ooit hoop ik dat hele boekwerk uit te hebben.

Overigens heb ik ‘Inleiding tot A Course in Miracles’ van Kenneth Wapnick wel helemaal uitgelezen. Op die manier ben ik toch nog met de cursus bezig geweest. Daarnaast merk ik dat ik in de praktijk van mijn leven op een bepaalde manier ook wel werk aan de uitvoering van wat de cursus onderwijst. Ik ben me er bewust(er) van dat ik me soms even mee kan laten slepen door dat ego wat zich bijv. uit in boosheid, maar dat ik me daarna ook weer kan richten op vergeving van de ander. In mijn werk merk ik dat ik (nog) meer belang hecht aan verbinding. Zowel zelf verbinding maken als een rol hebben in het onderling verbinden van anderen. Als trainer in de verslavingszorg heb ik de kans om met groepen mensen te werken. Ik zie dat echt als een voorrecht. Dat deed ik al, maar nu zelfs nog meer.