Mijn Dagboek van Een Cursus in Wonderen

In dit dagboek van Een Cursus in Wonderen ben ik van plan het proces te volgen dat ik doormaak gedurende het volgen van deze bijzondere cursus. Ik vermoed dat ik niet elke dag in ECIW zal lezen, omdat ik soms niet aan lezen toe kom. Dat geeft niet, dan doe ik er maar iets langer over. Vermoedelijk zal ik dan ook niet elke dag in dit dagboek schrijven. Wel wil ik proberen op te schrijven of de cursus van invloed op me is en zo ja op wat voor manier ik dat merk. In hoeverre ik ook inhoudelijk op de cursus inga, zal zich in de loop van het dagboek vanzelf wel wijzen. Ik weet nu gewoonweg niet hoe het zal lopen.


28 oktober 2018

Het is 28 oktober 2018. 28 oktober is voor mij een datum die ik makkelijk onthoud, omdat een vriend van me op die dag jarig is en ik in 2009 op die dag ben gestopt met roken. Het kwam dus heel mooi uit dat ik op deze datum ook begon met het lezen in Een Cursus in Wonderen. Zo kon ik die datum tenminste ook makkelijk onthouden. Het is namelijk wel leuk om achteraf te weten hoe lang ik in totaal over de cursus heb gedaan.

Niet dat ik het zo had gepland, maar het kwam wel precies zo uit. Voorafgaand aan Een Cursus in Wonderen (vanaf nu zal ik spreken over ECIW) heb ik het boek De Verdwijning van het Universum van Gary R. Renard gelezen. Tijdens het lezen van dat boek werd me wel duidelijk dat ik hoogstwaarschijnlijk daarna wel klaar zou zijn om aan ECIW te beginnen. Het kwam toevallig zo uit dat ik dat boek in de nacht van 27 op 28 oktober uitlas. De volgende dag had ik ook direct de behoefte om in ECIW te beginnen.

Ik had ECIW zeker al zo’n twee jaar in de kast staan. Ik koop wel vaker een spiritueel boek, omdat het bijvoorbeeld genoemd wordt in een ander boek, of ik er op wat voor manier dan ook tegenaan loop. Meestal ga ik zo’n boek niet direct lezen. Als het zijn tijd is komt dat vanzelf wel, is mijn instelling. Ik had ook al lang geleden gehoord van ECIW en het leek me wel een belangrijk werk. Daarnaast was ik er ook erg nieuwsgierig naar. Nadat ik het had gekocht en ontvangen, had ik er natuurlijk wel wat in gebladerd. Ik vond het er maar moeilijk uitzien, zoals het geschreven was. En dan ook die woorden: God, Christus, De Heilige Geest, denkgeest, vergeving etc. Die kwamen er wel erg veel in voor. Ik zag mezelf nog niet die ruim 1300 bladzijden doorworstelen. Ik heb het dus in de kast gezet met de gedachten dat het wel een keer zal komen, of niet. Ik zou het wel zien.

Die woorden die ik hierboven specifiek noem klinken allemaal zo christelijk en daar heb ik dus moeite mee. Spiritualiteit prima, maar religie moet ik niks van hebben. Het duurde voor mij daarom ook al vele jaren voor ik Een Ongewoon Gesprek met God ging lezen. Omdat er God stond in de titel en daar had ik een afkeer tegen. Inmiddels ben ik erachter dat de bedoelde God niet dezelfde is als uit de bijbel. Zowel in de boeken van Neale Donald Walsch als in ECIW is dat zeker niet het geval. Het is dan ook geen religie waar het om gaat. ECIW is geen christelijk boek.

Aangezien ik de laatste tijd weer flink aan het lezen ben geslagen (zeker ook met dank aan mijn nieuwe multifocale bril), begon ik na Spirit in Finance, een aardig boek van Ivo Valkenburg, vrijwel direct aan De Verdwijning van het Universum. Ook zo’n boek dat ik al een poos in de kast had staan. Ik weet niet eens meer wat me had aangezet het boek te kopen, maar het zou goed kunnen dat het genoemd werd in een boek van N.D. Walsch. Hoe dan ook, spontaan was ik in de overtuiging dat De Verdwijning van het Universum het volgende boek moest zijn dat ik ging lezen, zonder te weten dat het me direct zou brengen bij ECIW. De Verdwijning van het Universum gaat namelijk over ECIW. Er komen ook steeds al korte citaten uit ECIW in voor en zodoende kon ik wennen aan die schrijfstijl en tegelijkertijd werd ik al bekend met het gedachtegoed.

Ik vind het mooi om te zien hoe ik dus blijkbaar via een opstapje naar ECIW heb toegewerkt, want ik zag me dat boek voorheen in de verste verte nog niet lezen. Nu lijkt het precies op het juiste moment te komen en zie ik er niet meer tegenop, maar heb er juist zin in. Ook de omvang van het boek schrikt me niet meer af, want ik kan er zo lang over doen als ik wil. Sommigen mensen bestuderen de cursus jarenlang.

ECIW is ingedeeld in een tekstboek, een werkboek en een handboek voor leraren (allen in één boek). Na het lezen van het voorwoord ben ik begonnen de eerste paar bladzijden van het tekstboek te lezen. Ik voelde me er eigenlijk direct prettig bij. Nee, het leest niet vlot weg, maar het is dan ook geen roman, maar stof die je op je in moet laten werken. Het flinke boek met harde kaft heeft twee linten. Het voorwoord vertelt dat je je eigen weg moet vinden in hoe het te bestuderen. De twee linten zetten me er al snel toe aan om er een te gebruiken voor het tekstboek en een voor het werkboek. Het werkboek bestaat uit 365 oefeningen. De bedoeling is dat je niet meer dan een oefening per dag doet. Na het stukje lezen heb ik dan ook oefening 1 gedaan. Steeds een stukje lezen, hoeveel dat hangt af van de tijd en zin die ik op dat moment heb, en daarna een oefening doen, lijkt me een prima methode om met de cursus aan de slag te gaan. Mocht ik tussentijds het idee krijgen dat het op een andere manier beter zou gaan dan kan ik mijn methode altijd nog wijzigen.