Dagboek ECIW - 29 oktober 2018

Als je vroeger op school bij ‘begrijpend lezen’ stukken uit ECIW had gehad, was je niet blij geweest. Het scheelt me wel enorm dat ik als het ware al les heb gehad in hoe dit te lezen, doordat ik De Verdwijning van het Universum hiervoor heb gelezen. In elk geval zie ik het als mijn opdracht om zo goed mogelijk te begrijpen wat er met de tekst wordt bedoeld. Werkelijk vrijwel elke zin vraagt je volledige aandacht om hem inhoudelijk te begrijpen. En als je het dan begrijpt moet je het ook nog eens tot je laten komen, laten indalen, zeg maar. Of dat direct lukt weet ik eigenlijk niet, maar ik vermoed dat de cursus je door middel van herhaling ook wel de kans geeft steeds beter in de stof te komen. Je moet in elk geval geen haast hebben. Wat ik erg prettig vind, is dat de hoofdstukken zijn ingedeeld in paragrafen en de paragrafen in genummerde alinea’s. Zo is het makkelijk om steeds kleine stukjes te lezen. Een paragraaf omvat meestal niet meer dan drie bladzijden. Voor mij is dat momenteel lang genoeg om het boek weer even naast me neer te leggen.
Oefening 2 was, net als de eerste, kort en eenvoudig te doen. Deze eerste oefeningen zijn er duidelijk op gericht een begin te maken je te onthechten van alles wat je om je heen ziet. De cursus leert je namelijk dat onze wereld niet de werkelijkheid is, maar een illusie.

Ik merk dat verwerking van wat ik gelezen heb en van de oefeningen die ik gedaan heb met name plaatsvindt als ik het boek heb weggelegd. Het overdenken van zaken zoals loskomen van wat je als realiteit ervaart. Het zijn dingen die je flink tot nadenken kunnen aanzetten. Deze wereld is tenslotte de enige zekerheid die ik ken. Het lijkt wel alsof er een rouwproces op gang moet komen. Tegelijkertijd komt daar ook twijfel bij kijken.