Dankjewel My Diary.
Het is lang geleden dat ik hier geweest ben. Ooit was ik ook een dagelijkse bezoeker, een liefhebber
van al die mooie levensverhalen. Ik heb hier lief en leed gedeeld en heel veel steun ontvangen.
Ik heb jaren geschreven onder een andere naam tot ik een keer mijn pc aan had laten staan en
mijn zusje mijn verhalen ging lezen. Mijn anoniemiteit was verdwenen. Ik durfde daarna niks persoonlijk
meer op internet te zetten.
Maar toch je gaat het missen als je zoveel steun haalt uit een website, het delen van je verhaal.
My diary is "mijn" rots in de branding geweest. Vandaar dat ik jaren geleden opnieuw een account gemaakt had.
Vandaag dacht ik terug aan de periode die gevuld was met zwarte dagen. De tranen die over mijn wang gerold hebben,
het verdrietdat ik met niemand kon delen. Al die verhalen waarin ik al mijn gevoelens in kwijt kon. My diary was verslavend
voor mij. Het was de enige manier hoe ik mijn gevoelens kon uiten.
Ik werd nieuwsgierig vandaag, naar het moois dat ik ooit geschreven heb. Inmiddels schrijf ik niet meer,
maar als ik zo begin te lezen wat ik zo al geschreven heb voelt het als een gemis. Al die mooie verhalen (helaas)
zo negatief. Momenteel straal ik weer. Ik voel me herboren. Ik heb mijn leven weer op de rails. En My diary heeft hier een belangrijke rol in gespeeld. Wellicht pak ik het schrijven wel weer op. Maar dan wil ik de mooie dingen van het leven benadrukken inplaats van alle negatieve aspecten van het leven.
Lieve onbekende mensen hier : "Ik hoop dat jullie ook op een dag terug kunnen kijken zoals ik dat heb gedaan"
Het leven blijft niet alleen maar negatief. Sta open voor verandering, Sta open voor positiviteit.
Uiteindelijk komt alles goed
empty_, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende