GRAF - in de achtertuin -

De dagen gaan te langzaam voorbij en ik worstel met moeite door de uren heen.
Ik voel me eenzaam - en dat terwijl er altijd mensen om me heen zijn -. Maar toch
iets in me is niet compleet, of niet zoals dat zou moeten zijn. Wat de error is, dat
is een hele goede vraag die ik al jaren probeer op te lossen. Niks wil gaan zoals
ik dat wil. Wat is dat toch vreselijk iritant als je niet eens je eigen leven in eigen
handen hebt. Ik wil niet meer naar school. Maar als ik dat aan me ouders zou
vertellen dan kan ik al vast mijn eigen graf in de achtertuin gaan graven.
Het liefst zou ik mensen willen vermaken met mijn eigenzinnige hersenspinsels.
Ik wil schrijven en ik hoef er niet rijk mee te worden. School - een diepe zucht -
is voor mij wel interesant maar als ik mezelf af vraag waar voor ik het doe
kan ik die vraag niet beantwoorden. Als ik naar mijn ouders kijk - beide manegers -
en goede opleidingen ; wat hebben hun voor leven? Elke dag vroeg op staan,
stress, overwerken, en dat allemaal voor een leuk salaris? Maar in het weekend
ben je dood op. Sávonds ben je chagerijnig. En op zondag kijk je met tegenzin
op tegen de maandag omdat je dan weer moet werken? Is dit waar het leven
tegenwoordig om draait. Ik wil genieten, ik wil reizen en ik wil werk dat ik leuk
vind. Maar het probleem is de dingen die ik leuk vind daar kan je niet goed je
werk van maken. Ik hou van tekenen, lezen, schrijven en fotograferen en dingen
oplossen.

Momenteel doe ik een studie totaal in het engels, zodat ik toch nog een soort
van uitdaging heb. Want dat vervelen dat werkt zo demotiverend. Ik vind het
wel leuk dat ik bij internationale studenten in de klas zit ; en zo meer leer over
andere culturen. Maar voor de rest om eerlijk gezegd te zijn - het zuigt zuigt zuigt -.
Leraren zijn slecht, doen vrij weinig in de les en daardoor heb ik het idee dat
ik voor niks op school zit. Doe veel liever zelfstudie.

Ik ben gewoon zo ontevreden en chagerijinig door school dat het mijn hele
leven invloed. Ik weet niet goed of ik door moet gaan - het is wel leuk maar toch -.
Wil ik later manager worden? Liever niet.

Het is lastig, want mijn keuzes zorgen voor de toekomst..
En ik weet niet of ik gelukkig kan zijn met de keuzes die ik tot nu toe gemaakt heb
Kon ik maar gewoon even in de toekomst kijken even zien of het allemaal goed komt.
gewoon even kijken of mijn leven is zoals ik hoop dat het zal zijn