vast - los - aan - uit - kapot - verliefd etc.
ik voel me niet begrepen door mijn eigen vriendje.
ookal is hij bij me, ik voel me alleen.
Ik verlang op sommige momenten gewoon naar
een knuffel of een klein lief kusje, maar dat
voelt hij niet aan. Onverwachts langskomen,
of even bellen om gewoon even mijn stem te
horen. Ik heb niet te klagen, heb een heel lief
vriendje, maar toch! Ik mis dingen..
Dat heeft niks met hem te maken, maar gewoon
met wat er in mijn hoofd gebeurt. Niet iedereen
danst naar mijn pijpen. En doet wat ik zeg. Was
het maar zo'n feest! Ik weet gewoon even niet
hoe ik verder moet. Of ik wordt opgehouden door
het feit dat ik een vriend heb of dat ik mezelf de
hemel moet in prijzen.
Ik ben gelukkig, als ik bij hem ben maar als hij weg
is voel ik me weer ellendig. Ik wil niet afhankelijk
zijn van hem. Misschien moet ik los laten om weer
een stap verder te komen. Maar misschien is het
oerdom om hem te laten gaan. Ik twijfel, want
mijn hart houd ziels veel van die jongen. Maar ik
zit vast, en kom niet verder
Maar of dat nou aan hem ligt of aan mij..
Dat weet ik niet
empty_, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende