overstroming

Mijn voeten verplaatsen zich door de riveren. Mijn laarzen zijn licht verkleurd door de grote hoeveel water die ze moeten verdragen. Ik voel me sokken langzaam nat worden bij elke stap die ik zet. Met veel moeite probeer ik me op te vouwen zodat ik onder de paraplu pas. Vooruit kijken lukt niet omdat de regendruppels in mijn ogen vliegen. Mijn paraplu zit binneste buiten. Vraag me af waarom we geen paraplu's hebben die een stevige regenbui kunnen overleven. Ik gooi mijn paraplu bij een van de vele die al in de prullepak zijn geflikkerd. De regen blijft maar doorgaan met gieten. De druppels lopen als tranen langs mijn gezicht. Het sombere weer, weerspiegeld mijn dagelijkse gemoeds stand. Ik moet vooruit stappen omdat ik niet wil dat zelfs mijn onderbroek nat word. Ik loop en loop maar de plassen zorgen er voor dat ik moeizaam vooruit kom. Ik kijk om hoog en stilletjes bid ik tot mezelf. Wanneer gaat de zon weer schijnen, wanneer .. mag ik weer gelukkig zijn?
29 sep 2009 - bewerkt op 29 sep 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van empty_
empty_, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende