De Ander gezien!
Ik heb De Ander gezien!
En tjeezus wat voelde dat goed!
Het was maar heel even, maar m'n hartslag vloog gelijk naar 300, ik stond te trillen en m'n ademhaling was er volgens mij niet eens.
We waren allebei zo perplex dat we elkaar niet eens hebben aangeraakt, helemaal niks.
De gevoelens die ik voor De Ander heb heb ik nooit voor mijn vriend gevoeld.
We zijn op een gegeven moment in een relatie 'gerold' en toen is er houden van ontstaan, wat klinkt dat op deze manier vreselijk als ik het zo opschrijf!
Met De Ander heb ik doorlopend contact via de sms.
Zenuwslopend is het omdat ik er steeds aan moet denken alles te wissen en ook de geschiedenis uit mijn telefoon te halen.
Wat voor persoon ben ik in godsnaam geworden?!
Ik, die altijd zo tegen vreemdgaan, liegen en bedrog is!
Nooit, maar dan ook nooit had ik gedacht zoiets te zullen doen, ik ben zo teleurgesteld in mezelf!
Maar hoe zwak het ook klinkt, ik kan niet anders....
Bedacht me laatst dat mijn vriend natuurlijk ook een uitgebreide factuur op zou kunnen vragen van m'n telefoon, of kan vragen of ik wil inloggen op mijn mobiele account, (ik begrijp het dat hij me niet vertrouwt, wat overigens ook terecht is) dan gaat hij echt stuk.
Het moet gewoon op deze manier, het kan niet anders.
Mijn vriend zal zelf moeten gaan inzien dat het niet werkt tussen ons, zolang hij dat niet inziet kan ik niks.
Jarenlang ben ik zijn houvast, zijn rots, zijn alles, als ik dat zelf van hem afneem zonder dat hij inziet dat het niet anders kan gaan er hele erge dingen gebeuren.
Dan kan de hele wereld zeggen dat eerlijkheid het langst duurt, maar dat is niet in alle gevallen zo, echt niet!
En De Ander.....
Hij gaat niet uit m'n hoofd en ik weet dat ik ook niet uit zijn hoofd ga.
Ik hoop dat als alles voorbij is hij er nog is.
Maar snap dat hij ook niet op me kan wachten en dat ik dat niet aan hem kan vragen.
Zijn leven gaat ook verder.
Ik zou het alleen vreselijk vinden!
Ik weet dat m'n vriend en ik uiteindelijk uit elkaar gaan, of de ander nou op me wacht of niet.
We passen niet (meer) bij elkaar en ik voel niet wat hij voor mij voelt.
Ik zou willen dat ik het wel voelde en dat er geen Ander was.
Maar kennelijk loopt het leven niet altijd zoals je wilt en kan je je gevoelens tegenhouden (en dat heb ik zo geprobeerd!).
En tjeezus wat voelde dat goed!
Het was maar heel even, maar m'n hartslag vloog gelijk naar 300, ik stond te trillen en m'n ademhaling was er volgens mij niet eens.
We waren allebei zo perplex dat we elkaar niet eens hebben aangeraakt, helemaal niks.
De gevoelens die ik voor De Ander heb heb ik nooit voor mijn vriend gevoeld.
We zijn op een gegeven moment in een relatie 'gerold' en toen is er houden van ontstaan, wat klinkt dat op deze manier vreselijk als ik het zo opschrijf!
Met De Ander heb ik doorlopend contact via de sms.
Zenuwslopend is het omdat ik er steeds aan moet denken alles te wissen en ook de geschiedenis uit mijn telefoon te halen.
Wat voor persoon ben ik in godsnaam geworden?!
Ik, die altijd zo tegen vreemdgaan, liegen en bedrog is!
Nooit, maar dan ook nooit had ik gedacht zoiets te zullen doen, ik ben zo teleurgesteld in mezelf!
Maar hoe zwak het ook klinkt, ik kan niet anders....
Bedacht me laatst dat mijn vriend natuurlijk ook een uitgebreide factuur op zou kunnen vragen van m'n telefoon, of kan vragen of ik wil inloggen op mijn mobiele account, (ik begrijp het dat hij me niet vertrouwt, wat overigens ook terecht is) dan gaat hij echt stuk.
Het moet gewoon op deze manier, het kan niet anders.
Mijn vriend zal zelf moeten gaan inzien dat het niet werkt tussen ons, zolang hij dat niet inziet kan ik niks.
Jarenlang ben ik zijn houvast, zijn rots, zijn alles, als ik dat zelf van hem afneem zonder dat hij inziet dat het niet anders kan gaan er hele erge dingen gebeuren.
Dan kan de hele wereld zeggen dat eerlijkheid het langst duurt, maar dat is niet in alle gevallen zo, echt niet!
En De Ander.....
Hij gaat niet uit m'n hoofd en ik weet dat ik ook niet uit zijn hoofd ga.
Ik hoop dat als alles voorbij is hij er nog is.
Maar snap dat hij ook niet op me kan wachten en dat ik dat niet aan hem kan vragen.
Zijn leven gaat ook verder.
Ik zou het alleen vreselijk vinden!
Ik weet dat m'n vriend en ik uiteindelijk uit elkaar gaan, of de ander nou op me wacht of niet.
We passen niet (meer) bij elkaar en ik voel niet wat hij voor mij voelt.
Ik zou willen dat ik het wel voelde en dat er geen Ander was.
Maar kennelijk loopt het leven niet altijd zoals je wilt en kan je je gevoelens tegenhouden (en dat heb ik zo geprobeerd!).
26 aug 2013
- meld ongepast verhaal
-
Wolfe Tone
maandag 26 augustus 2013 14:07
Als je weet dat je vriend en jij sowieso uit elkaar gaan is het dan niet beter er nu een einde aan te maken, of dat op zijn minst goed te bespreken? Niets is erger in een relatie dan aan een touwtje gehouden worden.
-
PrankDemon
maandag 26 augustus 2013 14:12
Ik vind het enorm laf dat je het je vriend zo wil laten ontdekken dat je hem bedriegt. Ik zou het zelf absoluut niet op prijs stellen als mijn partner me zo misbruikt, ik zou me net oud vuil voelen. Ik snap niet waarom je niet het gesprek met je vriend aangaat. Als het sowieso niet tussen jullie werkt dan zou het gesprek daarover moeten gaan, laat die ander maar even lekker buiten beschouwing.
Ook vind ik het raar dat je de ander de Ander noemt. Als je zoveel voor hem voelt en je de rest van je leven met hem wil doorbrengen, dan zou hij niet de Ander moeten heten maat de Ene. Niet dat ik je wil aanvallen op de naam die je hem geeft, maar denk er zelf maar eens over na.
Ik hoop dat je snel de moed kan verzamelen om met je vriend te gaan praten. Wat de uitkomst daarvan ook is, hij is altijd beter dan wanneer hij er zelf achterkomt. Voor jou is het gesprek misschien pijnlijker dan wanneer hij er zelf achter komt, maar laten we eerlijk zijn, dat valt in het niet bij hoe hij zich zal voelen in beide situaties.
Succes. -
mezelf2013
maandag 26 augustus 2013 15:30
Beste Wolfe Tone en PrankDemon,
Bedankt voor jullie reacties.
In principe ben ik het met jullie eens.
Ik ben absoluut tegen liegen en bedriegen (ja serieus).
Maar lees mijn vorige verhalen, misschien begrijpen jullie het dan.
En voor de duidelijkheid: ik bedrieg mijn vriend momenteel niet (sinds we weer bij elkaar zijn).
Ok, ik heb contact via sms met De Ander, maar verder niet. -
Kasplantj
maandag 26 augustus 2013 15:45
owh dus via sms met iemand bezig zijn heet geen vreemgaan meer tegenwoordig omdat je elkaar dan niet ziet of aan kan raken ofzo??
sjees meid waar ben je mee bezig! wees gewoon eerlijk tegen hem, dat je het niet meer zit zitten jullie relatie.. op deze manier maak je ( in dit geval je vriend) helemaal kapot en gaat die alles bij zichzelf zoeken terwijl JIJ gewoon dit aant sjanzen bent met een ander.. -
RockingAir
maandag 26 augustus 2013 15:51
"Sooner or later, a man who wears two faces forgets which one is real".
Ken jij jouw eigen realiteit nog? -
Nightdream
maandag 26 augustus 2013 16:07
Eens met Wolfe.
En vorige verhaaltjes of dingen die zijn voorgevallen maken daar geen verschil in. Zo ga je gewoon niet met mensen om. -
Nightdream
maandag 26 augustus 2013 16:07
Ook eens met PrankDemon dus trouwens
-
jenaveve (opgeheven op 25-9-2013)
maandag 26 augustus 2013 16:23
ik vind de reacties van WT en PD prachtig echte verbale kunstenaartjes zijn jullie :-)
dat gezegd hebbende, ik had dit verhaal geschreven kunnen hebben. ik denk dat mensen die niet in jouw positie gestaan hebben het niet kunnen begrijpen, dat een dergelijke situatie niet gaat om bedriegen of liegen of aan het lijntje houden. Dit is veel meer.
Zonder conflict te willen zoeken, maar met eerlijkheid, het volgende: geniet ervan. Dit is bijna helend, de ervaringen met "de Ander". Ik denk dat dit een kadootje van het leven is. dys vooral aan jezelf denken, voor jezelf kiezen, en je vriend zie je dan wel weer. Zaken van het hart laten zich niet sturen -
Wolfe Tone
maandag 26 augustus 2013 16:36
Dat laatste ben ik het fundamenteel mee oneens. In een relatie, als je om iemand geeft is aan de ander denken op zijn minst even belangrijk als aan jezelf denken, zo niet belangrijker. Dat is HET MINSTE van iemand verdiend met wie je een deel van je leven gedeeld hebt. Hoe kun je genieten als je weet dat je een ander pijn moet gaan doen?
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 aug 2013 Afgesproken met De Ander! ( 7 )
- O 26 aug 2013 De Ander gezien! ( 9 )
- O 24 aug 2013 De Ander ( 2 )
- O 21 aug 2013 Weet je wat het is.... ( 2 )
- O 21 aug 2013 Bos
- O 21 aug 2013 Gemixte gevoelens