De begravenis van Jesse.
Jesse begravenis. ik weet dat ik een beetje te veel schrijf. Maar het was een geweldig mooie begravenis! de zon scheen voor mij betekende dat veel het gaf mij het gevoel dat Jesse ons nog een boodschap wilde megeven en die is 'blijf gaan blijf leven ik schijn mijn stralen altijd en overal over jullie heen' de begravenis was niet iets vervelends ik heb er erg tegenop gekeken maar het was een mooie dag. mooie kleren de kleren die Jesse zo mooi vond en allemaal mensen die hetzelfde verdriet met je meedelen. Ook haar graf plekje is mooi vlakbij een mooie boom aan de rand van het kerkhof de zon schijnt op die plek en die boom houd toch weer en wind tegen.
Jesses ouders waren heel aardig toen ik moest huilen sloegen zij hun armen om mij heen en ze zeiden "nu ben jij ook een beetje onze dochter je kan altijd naar ons komen als er iets is" Datwas zo lief
Later die dag na de begravenis hebben Jesses ouders verteld dat ze de spullen van Jesse grotendeelds aan mij willen geven. ik weet het niet zo ik vind het moeilijk. het is toch ook voor hun de laatste vaste stoffelijke herinnering aan hun dochter?
Ik moet er over nadenken, misschien wil ik over een tijdje wel wat en als zij er echt opstaan, het is voor hun ook verwerking van verdriet.
Eigenlijk gaat het nu best goed met mij. alleen kan ik nog niet goed opschrijven hoe de begravenis ging erg emotioneel dat zeker.
Vanavond ga ik naar de twee graven ik ga in mijn eentje dat moet ik van mezelf want ik wil even met hun bedie spreken.
Ik kreeg de tip om aan de leuke dingen voor het ongeluk te denken van iemand en dat vind ik een goed idee dus ik schrijf hier nog wel een mooi stukje over Myra en Jesse maar nu even niet nu ga ik even lekker iets anders doen.
doei groetjess
Jesses ouders waren heel aardig toen ik moest huilen sloegen zij hun armen om mij heen en ze zeiden "nu ben jij ook een beetje onze dochter je kan altijd naar ons komen als er iets is" Datwas zo lief
Later die dag na de begravenis hebben Jesses ouders verteld dat ze de spullen van Jesse grotendeelds aan mij willen geven. ik weet het niet zo ik vind het moeilijk. het is toch ook voor hun de laatste vaste stoffelijke herinnering aan hun dochter?
Ik moet er over nadenken, misschien wil ik over een tijdje wel wat en als zij er echt opstaan, het is voor hun ook verwerking van verdriet.
Eigenlijk gaat het nu best goed met mij. alleen kan ik nog niet goed opschrijven hoe de begravenis ging erg emotioneel dat zeker.
Vanavond ga ik naar de twee graven ik ga in mijn eentje dat moet ik van mezelf want ik wil even met hun bedie spreken.
Ik kreeg de tip om aan de leuke dingen voor het ongeluk te denken van iemand en dat vind ik een goed idee dus ik schrijf hier nog wel een mooi stukje over Myra en Jesse maar nu even niet nu ga ik even lekker iets anders doen.
doei groetjess
21 apr 2003
- meld ongepast verhaal
-
katootje
maandag 21 april 2003 19:33
het is nooit erg om veel te schrijven!!! Misschien omdat je bij personen niet zo makkelijk je verdriet kwijt kan, doe jehet nu zo. Sterkte en denk idd aan de leuke herinneringen met hen.
xjes katootje
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 mei 2003 Terug? ( 5 )
- O 27 apr 2003 verdomde ajaksieden! ( 1 )
- O 27 apr 2003 Dood? Niet voor niets! ( 1 )
- O 26 apr 2003 Bijna2 weken dood. ( 1 )
- O 24 apr 2003 Ik mis jullie gewoon zo erg. ( 1 )
- O 24 apr 2003 huilen!!!
- O 24 apr 2003 klasse gedachte aan Jesse ( 1 )
- O 23 apr 2003 leegte pijn? ( 2 )
- O 22 apr 2003 leegte en zo alleen ( 1 )
- O 22 apr 2003 zusje zonder zus ( 3 )
- O 21 apr 2003 reacties please? ( 2 )
- O 21 apr 2003 ik voel me klote! (please reageer?) ( 6 )
- O 21 apr 2003 Een brief aan Jesse. ( 1 )
- O 21 apr 2003 het graf
- O 21 apr 2003 De begravenis van Jesse. ( 1 )