De dagen verstrijken, de tijd vergaat
En hoe ouder je wordt, hoe meer je mee maakt en hoe vaker je op de feiten gedrukt wordt dat je je leven moet leven.
Genieten van elke dag en er gewoon wat van maken. Hoe beroerd de ochtend ook begint, wat voor shits er in de middag ook gebeurt, dan blijft er altijd nog een avond over die de bui van de dag kan klaren.
Het weer, de mensen om je heen die je liefhebt, je kamer, je bed, het brood dat je eet, de thee die je drinkt, de voorbijganger, de wind en de zelfopkomende zon. Allemaal cadeautjes uit het niets.
Al weer heel wat dagen geleden schreef ik wat op dit account.
Ik leef door; adem, loop, beweeg, denk, leer, slaap en doe alles wat daarbij hoort.
Toch ben ik niet goedgezind.
Helemaal niet eigenlijk.
Er zijn dagen waarop ik echt de kleine dingen zie om daar mijn energie uit te halen
maar ook zo regelmatig ben ik alles in zijn totaliteit zat.
Meer dan frustrerend en vervelend omdat ik zo gewoon niet wil zijn.
Maar helaas, zo zitten mensen in elkaar, hoe vaak ik mezelf er ook voor behoed.
En soms.. Soms mag ik gewoon even flink boos, verdrietig, somber en teleurgesteld in alles en iedereen zijn. Ook op mezelf ja. Vooral op mezelf. Maar goed, dat werkt weer avrarechts.
Weer tijden later, ben ik nog niets verder.
Angst, frustatie, verdriet en boosheid zitten in mij.
Teveel, heel veel.
Veel en vaker maar I'll survive.
Het vriendje dat er kwam, is weer verdwenen.
Ik kan het gewoon niet.
Nu niet of misschien voorlopig nog niet.
Tijd heb ik nodig, heel veel tijd.
Dat had hij voor me maar niet genoeg
Ik moest te snel keuzes maken
dacht zelf te veel na
en er ontstonden triggers die ik niet aankan op dit moment
Ik wil leven en echt genieten
Van school, van sport, van vrienden
en niet bang zijn en moeten verwerken
Al ben ik bang dat dat niet los staat van elkaar
want het verleden komt te vaak naar voren lopen.
I'll survive.
Altijd en eeuwig
alleen de manier waarop moet soms opnieuw gevonden worden.
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende