'Kom is even bij me zitten'
Waarna ik met een kleine twijfel op de bank naast haar stoel ga zitten.
Het gesprek begint.
Wat ik ga doen als ik ga vrijen.
'ik begon laatst al over de pil, niet alleen voor het vrijen, maar toen kapte jij dat gelijk af.'
- ik zou het fijn vinden om minder pijn te hebben en om het zelf te kunnen regelen als dat mogelijk is
Ze leek het toch begrijpen en beter op te pakken dan een paar weken geleden...
De meningwisseling en de goedkeuring om vervolgens uit te komen op de conclusie;
binnenkort naar de huisarts om over de pil te spreken.
'hoe denk jij over vrijen'
- hoeft nog niet van mij
'denkt hij daar ook zo over?'
- das jammer voor hem, als ik nee zeg is het nee
'hij vond nog niet dat het de tweede keer dat jullie lekker op bed lagen dat het moest gebeuren'
- niet dat ik weet. heb hem gezegd dat het schildpaddentempo goed voor mij is. denk dat hij dat wel accepteert en doet want hij vertelde me laatst ook dat hiij me vorig jaar al leuk vond (sinds 18 oktober 200
'ow wat grappig'
...
Ik ben nu toevallig stervend van pijn en ga zo lekker drugs gebruiken (mijn drugs dan
) om dat te verminderen.
Mam zei me dat ik de vraag zou moeten beantwoorden als ik bij de huisarts zit of het als pijnstiller of als voorbehoedsmiddel zou moeten dienen. Mijn reactie was; 'uiteindelijk voor alle twee, maar dat zal ik hem ook wel vertellen'.
Vriendje of geen vriendje.
Ik blijf het moeilijk vinden.