De twee zijden
Schrijven is wat ik zo graag wil. Uiten en weg zetten. Typen en laten verdwijnen.
Opslaan om later terug te kunnen lezen. Te beseffen dat ik groei en zal blijven groeien.
Een achtbaan, een te wilde rit. Onbereikbare bestemming.
Er is zoveel moois wat ik wil zien, wat ik wil vastgrijpen en wil ervaren.
Wat ik wil durven benoemen en wil kunnen beleven.
Niet kunnen begrijpen dat er werkelijk iemand op staat die van me blijkt te houden.
Op een manier van het vormen van een stelletje.
Een jongen die niet direct uit is op keiharde seks, maar waarde hecht aan voorgaande stappen.
Die diepgang wil vinden in woorden en niet in twee tegen elkaar beukende lijven.
Een fijne jongen die zegt dat ik het waard ben om mijn negativiteit aan te kunnen.
Ja het is zwart. De gedachten en emoties zijn zwart. De gevoelens wisselen veel af.
Hij komt dichtbij, hij is dichtbij en het is dood en dood eng.
'Wat een stap om iemand zo dichtbij te laten' zei een goede vriend.
Ja. Het is een goede stap en ik wil hem nemen.
Het is een jongen met verstand wie ik vertrouw.
En hij ziet het zitten. Wat wil ik nog meer?
Elk moment van de dag ben ik bezig met contact.
Heb ik sms? Is hij online, heeft hij een berichtje achter gelaten, loopt hij hier?
En soms zelfs in mijn dromen komt hij langs huppen.
Is hij sterker dan de nachtmerries. En ja ook dan ben ik hem meer dan dankbaar.
Tegelijkertijd heerst daar nog de factor die me zo sloopt.
Die me zo moe maakt.
Die het uiterste van mij eist.
Waarvoor ik me moet inhouden tegenover mijn omgeving.
Verdomme wat is dit lastig en wat is het moeilijk om te grijpen.
Opslaan om later terug te kunnen lezen. Te beseffen dat ik groei en zal blijven groeien.
Een achtbaan, een te wilde rit. Onbereikbare bestemming.
Er is zoveel moois wat ik wil zien, wat ik wil vastgrijpen en wil ervaren.
Wat ik wil durven benoemen en wil kunnen beleven.
Niet kunnen begrijpen dat er werkelijk iemand op staat die van me blijkt te houden.
Op een manier van het vormen van een stelletje.
Een jongen die niet direct uit is op keiharde seks, maar waarde hecht aan voorgaande stappen.
Die diepgang wil vinden in woorden en niet in twee tegen elkaar beukende lijven.
Een fijne jongen die zegt dat ik het waard ben om mijn negativiteit aan te kunnen.
Ja het is zwart. De gedachten en emoties zijn zwart. De gevoelens wisselen veel af.
Hij komt dichtbij, hij is dichtbij en het is dood en dood eng.
'Wat een stap om iemand zo dichtbij te laten' zei een goede vriend.
Ja. Het is een goede stap en ik wil hem nemen.
Het is een jongen met verstand wie ik vertrouw.
En hij ziet het zitten. Wat wil ik nog meer?
Elk moment van de dag ben ik bezig met contact.
Heb ik sms? Is hij online, heeft hij een berichtje achter gelaten, loopt hij hier?
En soms zelfs in mijn dromen komt hij langs huppen.
Is hij sterker dan de nachtmerries. En ja ook dan ben ik hem meer dan dankbaar.
Tegelijkertijd heerst daar nog de factor die me zo sloopt.
Die me zo moe maakt.
Die het uiterste van mij eist.
Waarvoor ik me moet inhouden tegenover mijn omgeving.
Verdomme wat is dit lastig en wat is het moeilijk om te grijpen.
30 jan 2012
- meld ongepast verhaal
-
kruidje
maandag 30 januari 2012 23:54
Een wilde rit in een achtbaan kan eng zijn, maar kan je ook veel plezier en ontspanning schenken. En dat maakt vaak ook weer dat je de lastige dingen beter aankan.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )