Depressief?
Zonder dat ik overdrijf is mij de laatste 2 weken vier keer door hulpverleners gevraagd of ik gedachtes heb aan de dood. Allemaal onafhankelijk van elkaar, ieder hun eigen interpretatie van mijn somberheid. Ik heb minder zin in dingen, enorm weinig energie en het plezier is ook niet echt aanwezig bij de dingen die ik doe. Ik heb tekenen van een depressie, maar nee de label hoef ik niet. Medicijnen wil ik ook niet nee, ook niet als ze me gewoon een beetje helpen om het zonnetje weer wat meer te zien. Nee dat hoef ik niet. Jaren heb ik gevochten, dan zal ik ook dit stuk moeten en kunnen doorstaan met de kracht die ik in me heb.
Hoewel mijn energie en wil uitgeput raken en mijn kracht in vlagen langs komt vliegen, wil ik de stempel niet op me gedrukt krijgen. Nu vecht ik nog zoveel als ik kan (en het is echt nog minimaal, veel laat ik over me heen komen om er vervolgens het mijne van te vinden maar er niets meer mee te kunnen). Als men me depressief gaat noemen (wat ze achter mn rug om toch wel doen omdat ze allemaal weten hoe het er voor staat), mogen ze me vooral helpen om weer positief in beweging te komen en te zien hoe mooi de wereld is.
Vier keer werd het me gevraagd als eindvraag van de depressie-vragenlijst. Vier keer beantwoordde ik de vraag met een stellige 'nee, dat kan ik niet.' De laatste keer voegde ik er zelfs aan toe 'daar ben ik een te grote vechter voor'. Deze zin doet nu ik er over na denk veel met me. Ja ik ben een vechter maar ik ben het vaker dan eens ook zó behoorlijk zat. Toch zal ik er zelf geen punt achter kunnen zetten. Enkel en alleen om het feit dat het negatieve dan van mij en het leven zou willen. Alles kan gebeuren, maar dat laat ik niet toe, voor wie of wat dan ook.
Dat klinkt wel stoer he?
Dit is duidelijk mijn krachtige vlaag die langs komt vliegen.
Hoewel mijn energie en wil uitgeput raken en mijn kracht in vlagen langs komt vliegen, wil ik de stempel niet op me gedrukt krijgen. Nu vecht ik nog zoveel als ik kan (en het is echt nog minimaal, veel laat ik over me heen komen om er vervolgens het mijne van te vinden maar er niets meer mee te kunnen). Als men me depressief gaat noemen (wat ze achter mn rug om toch wel doen omdat ze allemaal weten hoe het er voor staat), mogen ze me vooral helpen om weer positief in beweging te komen en te zien hoe mooi de wereld is.
Vier keer werd het me gevraagd als eindvraag van de depressie-vragenlijst. Vier keer beantwoordde ik de vraag met een stellige 'nee, dat kan ik niet.' De laatste keer voegde ik er zelfs aan toe 'daar ben ik een te grote vechter voor'. Deze zin doet nu ik er over na denk veel met me. Ja ik ben een vechter maar ik ben het vaker dan eens ook zó behoorlijk zat. Toch zal ik er zelf geen punt achter kunnen zetten. Enkel en alleen om het feit dat het negatieve dan van mij en het leven zou willen. Alles kan gebeuren, maar dat laat ik niet toe, voor wie of wat dan ook.
Dat klinkt wel stoer he?
Dit is duidelijk mijn krachtige vlaag die langs komt vliegen.
07 okt 2012
- meld ongepast verhaal
-
Gewoon ik
zondag 07 oktober 2012 22:38
Die vraag moet inderdaad gesteld worden als je boven een bepaalde score scoort op een depressievragenlijst. Gelukkig dat je hem niet met volmondig 'ja' beantwoordt; actief aan de dood denken is een stap verder dan niet meer willen. Je zegt dat je een vechter bent. En dat is waar. Ik denk zelf dat dat juist is wat jou soms (vaak) de nek om doet. Het is goed om een beetje vechtlust te hebben maar jij vecht teveel. Soms moet je stoppen met vechten tegen dingen die je niet wilt, niet aankan, en iets laten liggen waar het ligt. Stoppen. Nee zeggen. Voor jezelf kiezen. Het is moeilijk om de wereld niet zo zwaar te zien als jij doet, wanneer je altijd maar doorgaat, ook als je eigenlijk niet meer kunt of wilt. Dan is het lastig om de zon achter de wolken op te zien komen. Daarom denk ik zelf ook dat medicijnen jou niet zullen helpen. Het gaat er bij jou eerder om dat je een bepaalde drempel overstapt en het heft in eigen handen neemt; het 'lef' hebt om voor jezelf te kiezen. Dat is moeilijk, zeker voor iemand met een groot hart zoals jij. Ik hoop dat je goede therapeuten treft die je hierbij kunnen helpen.
-
Quinoa
zondag 07 oktober 2012 23:12
Ik bedenk altijd; dood willen is niet meer dan een vertaling voor dit leven niet meer willen. Daarom wil je niet per se dood. Je wilt een ander leven en dàt kan maar op één manier: blijven leven
-
Gewoon ik
maandag 08 oktober 2012 00:34
Interessante stelling, Quinoa, maar ik snap hem effe niet (excuses, het is laat ^^). Dood willen lijkt mij juist verder gaan dan dit leven niet meer willen. Dit leven niet meer willen betekent: een ander leven WEL nog willen. Dood willen betekent helemaal geen leven meer willen. Of bedoelde jij 't ook zo?
-
Patrice (opgeheven op 5-12-2012)
maandag 08 oktober 2012 14:12
Zo kijkt je Schepper naar jou. Hij kan je vrij zetten van je depressie. www.hetgoedezaad.wordpress.com sterkte
-
France
dinsdag 09 oktober 2012 17:35
het goede zaad :' de naam van die website made my day! Ik durf alleen niet te zien wat voor vies ik te zien krijg
-
Mia. (opgeheven op 28-12-2012)
dinsdag 09 oktober 2012 17:41
Patrice, hou toch op zeg.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jul 2017 Het leven dat ik leef. ( 8 )
- O 11 jun 2015 Uitgegroeid tot een bloeiende bloem ( 3 )
- O 11 jun 2015 Auw.. een nare droom 18+ ( 5 )
- O 18 jun 2014 Verdomme, donder op! ( 6 )
- O 18 apr 2014 Mijn boek ( 2 )
- O 18 apr 2014 Doorbraak en inzicht ( 2 )
- O 16 okt 2013 Idioot ( 5 )
- O 14 aug 2013 Wat ben ik het goed aan het doen ( 3 )
- O 11 jul 2013 EMDR (laatste situatie) sessie.. 8 ( 4 )
- O 15 jun 2013 Storen tijdens focus ( 2 )
- O 05 jun 2013 Heftig boos ( 1 )
- O 29 mei 2013 Boos, verdrietig, groot en klein tegelijk ( 4 )
- O 28 mei 2013 Chaos in mijn hoofd. ( 2 )
- O 12 mei 2013 Ik vind het nog erg ook... ( 5 )
- O 12 mei 2013 Hij zit me dwars ( 3 )