deze week

Deze week is er zoveel gebeurd.
Woensdag waren mijn zusje en moeder opeens helemaal tegen mij gekeerd. Echt, helemaal, en ook helemaal onverwachts. Ik had juist het idee dat het goed ging thuis. We waren net met zn drietjes naar Antwerpen geweest en dat was supergezellig. Geen ruzie, geen gezeik oid.
Maar woensdag besloten ze dat ik toch eigenlijk een egoistisch rotkind was.
Ik hield geen rekening met anderen in het huis en had totaal geen inlevingsvermogen. Sorry, ik ken mijzelf. Ik heb inlevingsvermogen. Zoveel dat ik soms juist in de knoop kom omdat ik eerder voor anderen kies dan voor mijzelf.
Mijn moeder heeft letterlijk gezegd dat ze me niet vertrouwt. Dat kwam hard aan. Ik ben altijd zo open tegen haar. Er is echt bijna niks wat zij niet van mij weet. Ik voel me zo onbegrepen. Verkeerd begrepen eigenlijk.
Mijn zusje was boos op me omdat ik altijd alle aandacht schijn te krijgen. In bepaalde zin heeft ze gelijk. Ik ben namelijk altijd the badguy, in ruzies ben ik altijd de oudste en daarom hoor ik de verstandigste te zijn. Maar positieve aandacht krijg ik niet. Nooit eens een leuke reactie als ik iets goed doe. Ja, soms wel. Ik speelde piano, en mijn moeder zei, klinkt leuk, je moet alleen werken aan je houding, je handen, hier mis je een noot, en dat is net iets uit de maat enzovoorts, enzovoorts.
Mijn zusje doet gymnasium, spijbelt nooit, haalt superhoge cijfers, kan zo vreselijk leuk schrijven, is slim, mooi, verstandig etc. Ik ben degene die nooit echt zitvlees had voor school, altijd net aan overging, een keer bleef zitten, jointjes rookte, biertjes drinkt, sbijbelt etc.
Ze heeft zo vreselijk vaak gezegd wat ik allemaal fout doe en hoe onredelijk ik ben, dat ik het zelf geloof. Ik vraag me af of ik ooit iets goed kan doen in haar ogen.
Anyway, woensdag voelde ik me zo verraden dat ik naar boven liep, mijn spullen in mijn tas propte en naar mijn vader ging. Ik zei dat. Helaas verwachtte ik dat ze me zou proberen tegen te houden. Het tegendeel was waar, de bood zelfs aan om me weg te brengen. Ja, want met die zware tassen met de bus is zo onhandig. Teleurstelling nummer 2.
Ik zit dus vanaf woensdag avond bij mijn vader en ik voel me hier vreselijk. Ik weet niet wat erger is, bij haar of bij hem. Ik heb een hele slechte band met mijn vader en ben sinds mijn 8e niet langer dan 3 dagen achter elkaar bij hem geweest. Wennen dus.
Gister was ik dronken, en een vriendin van mij ook. En het was heel gezellig. Dus ik wilde mijn moeder terugpakken om bij haar te slapen, met die vriendin. Veel wijn te drinken en de volgende dag heel nonchalant naar buiten te lopen.
Plan mislukt. Ze werd wakker, werd boos en heeft aan mijn vader alles verteld en ook nog eens gezegd dat ik bi was geworden etc. etc. Oh, en het was geen bordeel/hotel dus ik ben daar niet meer welkom.
GREAT MOM, THANKS!
en nu weet ik niet meer wat ik moet doen, waar ik heen moet, en wat ik in godsnaam zo vreselijk verkeerd heb gedaan. Morgen moet ik langs want ik moet naar het gemeentehuis wat ophalen en daar heb ik mijn paspoort voor nodig. Die heb ik laten liggen.
GREAT.