down en niet mijzelf

Vandaag voel ik me weer helemaal *blegh* .. Kan mij nergens toe zetten en probeer mij aan mijn lijn te houden en geen stomme dingen te gaan eten. Misschien wat eerder avond eten dan maar om het snacken te vermijden..

Ik ben gewoon niet vooruit te branden, ben moe maar kan niet slapen en had allemaal plannen voor vandaag maar niets van gekomen. Ik ben nu al zenuwachtig voor gesprekken maandag met arbo arts en leidinggevende en vertrouwenspersoon. Ik voel me gewoon geirriteerd, zwak, vermoeid, teleurgesteld.

Ik wil gewoon weer wat fut hebben en me lekker voelen. Zo misschien even trainen op de hometrainer, dan maar wat langzamer fietsen dan normaal..

Teleurgesteld in mijn vader dat hij nooit belt om is te vragen hoe het met me gaat, zeker nu ik zolang al in de ziektewet zit. Teleurgesteld in mijn werk, omdat zij geen begrip hebben voor mijn situatie, Teleurgesteld in mijzelf, omdat ondanks dat iedereen het zegt dat ik voor mij zelf moet kiezen en ook eens egoistisch mag zijn nog steeds zo bezig ben met dingen die er nu even niet toe doen.. maar toch het blijft spoken.

Afgelopen dagen droom ik alleen maar over HBO opleidingen en dat ik dan naar school kom maar me heb verslapen of een toets heb en er niet voor geleerd heb. En dat een vriendin van mij dan zegt op verschillende manieren, 'als je je er toch niet voor in zet, waarom kom je dan?' Ik associeer het maar met mijn werk situatie nu. Tenzij anderen nog ideeen hebben wat ze bedoelt maar denk redelijk direct. Ik heb HBO afgerond Maatschappelijk werk en gespecialiseerd in Geweld, kindermishandeling, seksueel misbruik en huiselijk geweld, 7 jaar gestudeerd en werk op MBO niveau om poepluiers te verschonen in de kinderopvang. Het is leuk werk hoor maar ja bij alle "lastigere" dingen denk ik': Oh ! laten we dat proberen of zullen we daar eens naar kijken, maar dat valt dan dus weer niet onder mijn functie. En mijn leidinggevende heeft zon houding van: "we hebben je een eigen groep gegeven zodat je hogerop komt! "hogerop ??? ik blijf onder mijn niveau, punt.

Mijn vriendin in mijn droom, bedoelt denk ik er mee te zeggen dat als ik HBO heb gestudeerd waarom doe ik er dan niets mee?! Tja dat vraag ik mij dus ook af. Voel mij momenteel te onzeker en niet lekker in mijn vel zitten.

Al sinds kind last van overgewicht en dieet na dieet schijnt nauwelijks tot niet te helpen. Mijn dietiste vind dat ik door moet zetten maar in 6 maanden 2 kilo afgevallen, en weer aangekomen.. :S misschien word het toch tijd voor drastischere maatregelen. Maar wanneer kies ik daarvoor? NU? Of wanneer ik mij wat beter voel? Of wanneer mijn behandeling van PsyQ wat meer houvast heeft?

Al dat geratel door mijn hoofd 24/7.. Kon ik die verdomde knop maar vinden om het uit te zetten, mij kunnen te verstoppen in mijn bed, onder de dekens en genieten van de eindelijke stilte in mijn hoofd! pfff.. klinkt als een onmogelijk doel!

Kon ik maar mijzelf zijn, de persoon die ik wil zijn!