Een andere plek
Soms of nou ja.. meestal..
Mijn ogen zou ik willen sluiten en de warmte willen voelen van de net beginnende lente die mij meeneemt naar een plek hier ver vandaan, een plek waar je alleen heel gelukkig kan zijn.
Die mij de liefde geeft waar ik naar verlang, zonder dat ik een ander hiervoor nodig heb.
Mijn haren die wapperen in de wind en de warmte, geef me die warmte, laat het door mijn aderen stromen.
Ik wil gaan liggen in het gras en mij zo sterk voelen, een waterval horen, vogels horen fluiten en genieten van de wind die fluistert dat alles goed komt, dat ik niet alleen ben, dat ik dit alles niet verdien en dat het vanaf nu allemaal beter wordt.
Troost wil ik voelen, zachte kusjes op mijn hoofd, vol warmte. Eeuwige liefde.
Mijn ogen een klein beetje openen en betovert worden door de zachte maar liefdevolle kleuren om mij heen. Zachtjes liedjes zingen, een zorgeloos leven met liefde en warmte, vooral de warmte.
Want zoals jij mij meeneemt in jouw stommiteiten, heb ik toch niet verdiend?
Su.zanne, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende