Tussen mijn oren of niet..
Als ik boos ben, dan ben ik boos, echt boos, heel erg boos en eigenlijk heb ik alleen maar mezelf er mee.. mezelf er echt flink mee, maar als ik mezelf daar mee confronteer, ja je raadt het al, dan word ik boos. Heel erg boos, zo boos, dat ik boos word op mezelf omdat ik er niet meer uit kom, wat kan ik verschrikkelijk lang blijven hangen in boos zijn en aan de andere kant ben ik het ook zo weer vergeten en dan ook echt vergeten. Vreemd hè?
Nu was ik een tijdje geleden bij de schoonheidsspecialiste en nu heb ik zo’n schoonheidsspecialiste die eigenlijk na de behandeling bij mij zou moeten afrekenen in plaats van ik bij haar, aangezien zij al haar problemen verteld en ik dan eigenlijk fungeer als psychologe haha, maar zij gaf dus aan dat zij zo met zich zelf in de knoei kon zitten en dat ze toen gestopt is met de pil. Al die rothormonen haar lijf uit!
Vaak dacht ik aan haar terug als ik weer eens met mezelf in de knoei zat en mijn voornemen voor het jaar 2013 was stoppen met die rot pil, want natuurlijk ben ik er ook helemaal van overtuigd dat het daar aan ligt! Misschien is het alleen het idee, misschien zit het tussen mijn oren, maar ook dat vind ik prima.
Nu ben ik zo’n 2 maanden gestopt en hoor ik van verschillende kanten dat mijn pil (de Yasmin) gevaarlijk kan zijn, verhoogt het risico op trombose en dat soort dingen, er zijn zelfs mensen aan overleden. Het geeft me een goedgevoel dat ik gestopt ben en ik merk aan mezelf dat ik veel minder snel boos ben en ik zit ook echt lekkerder in mijn vel, ik zit mezelf veel en veel minder dwars. Ongesteld zijn zelf is wel veel zwaarder, ik was weer even vergeten hoe ongelooflijk pijn dat kon doen. Maar goed dan maar een pijnstiller, liever dat dan die hormonen elke dag. Normaal was ik super chagrijnig als ik ongesteld moest worden en dat lijkt nu veel minder.
Het kan tussen mijn oren zitten of niet.. ik ben blij dat ik hem niet meer slik!
Su.zanne, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende