Eenzaam
Ik erger me er wel nog steeds aan dat een zeker iemand me voor mijn scharrel waarschuwde. Het zit me al een week of wat dwars. Net alsof ik niet wist dat de gozer in kwestie hersenloos was. Net alsof ik niet wist, dat ik mogelijk wel beter kon krijgen. Er zal vast wel iets beters in de wereld voor me zijn, ik ben er nu alleen waarschijnlijk blind voor. En daar zou ik op moeten wachten? Op iets waar ik nu blind voor ben? Ik wil ook wel eens meer aandacht, dan alleen van mijn vrienden. Ik wil ook wel eens wat anders dan geruststellende cliche woorden, dat het geluk me ook ooit toekomt. Waarom zou ik moeten wachten, als ik al armen om me heen kan hebben?
Misschien is het verkeerd dat ik me verbeeld dat het andere armen zijn, die om me heen liggen en is het verkeerd dat ik de scharrel in kwestie daarvoor gebruik. Misschien ben ik wel zo naïef dat ik denk, dat soms iets kan lukken op een andere basis en waarschijnlijk ben ik hypocriet, omdat ik diep van binnen weet dat het niet zo is.
Maar soms voelt de vleierij wel eens fijn, soms is het wel leuk, dat mensen je op seksueel gebied ook aantrekkelijk kunnen vinden. Hoe vaak maak ik dat nou mee? Hoe vaak maak ik sowieso nou zoiets mee? Misschien ben ik in een zekere zin wel een goedkope slet, die haar lichaam verkoopt voor iets zo ongrijpbaar als affectie. Het ergste is, dat ik weet dat je gelijk heb. Ik weet dat hij te min was. Ik weet dat dom was. Maar soms is het heel fijn om niet te hoeven nadenken en maar hopen dat er iemand is.
Ik voel me al zo lang eenzaam. Waarom zou ik daar niet af en toe verandering in brengen, ook al is het niet de juiste manier?
Misschien is het verkeerd dat ik me verbeeld dat het andere armen zijn, die om me heen liggen en is het verkeerd dat ik de scharrel in kwestie daarvoor gebruik. Misschien ben ik wel zo naïef dat ik denk, dat soms iets kan lukken op een andere basis en waarschijnlijk ben ik hypocriet, omdat ik diep van binnen weet dat het niet zo is.
Maar soms voelt de vleierij wel eens fijn, soms is het wel leuk, dat mensen je op seksueel gebied ook aantrekkelijk kunnen vinden. Hoe vaak maak ik dat nou mee? Hoe vaak maak ik sowieso nou zoiets mee? Misschien ben ik in een zekere zin wel een goedkope slet, die haar lichaam verkoopt voor iets zo ongrijpbaar als affectie. Het ergste is, dat ik weet dat je gelijk heb. Ik weet dat hij te min was. Ik weet dat dom was. Maar soms is het heel fijn om niet te hoeven nadenken en maar hopen dat er iemand is.
Ik voel me al zo lang eenzaam. Waarom zou ik daar niet af en toe verandering in brengen, ook al is het niet de juiste manier?
22 mei 2006
- meld ongepast verhaal
-
Tany
dinsdag 23 mei 2006 00:13
ik ben het met je eens hoor want dat eenzame gevoel, is één van de kutste gevoelens dat er is..
Bemind worden door smart person of stupid person, is bij beide bemind worden!
Xs, -
Shanti
dinsdag 23 mei 2006 15:27
ja, ken dat ook wel. *zucht*
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 apr 2006 Schreeuwlelijk ( 1 )
- O 09 apr 2006 Huilen
- O 08 apr 2006 Bang ( 4 )
- O 03 apr 2006 Shiver
- O 03 apr 2006 Onverwacht
- O 03 apr 2006 Verloren
- O 02 apr 2006 Liefde
- O 01 apr 2006 Beginnen ( 2 )
- O 01 apr 2006 You got the love ( 2 )
- O 01 apr 2006 HAHAHAHAHA... 1 april ( 5 )
- O 01 apr 2006 Theorie
- O 01 apr 2006 Personality
- O 31 mrt 2006 Godsgruwelijkberoerd! ( 1 )
- O 31 mrt 2006 Moord ( 3 )
- O 31 mrt 2006 Ontkenning