Eenzaam
Het is een tijd geleden dat ik hierop ben geweest en dat wat geschreven heb.
Ik lees dan die verhalen van toen.
En nog steeds ben ik niet gelukkig.
Er is wel wat verbetering. Maar weinig..
Ik voel me zo eenzaam.
En zo alleen.
Ik woon nu bij me vader. (daar ben ik blijven wonen)
Nog steeds gescheiden van me zusje, die ik heeeeel erg mis.
Me ma.. Tja die drinkt natuurlijk weer. Wat ik ookal voorspeld en verwacht had.
Me pa is vaak weg voor zijn werk.
Zijn vriendin is ook vaak weg en is bezig met der eigen huisje.
Vele vrienden spreek ik niet meer. Alleen als er wat leuks te doen is..
Maar als ik me een keertje beetje kut voel.. dan ben ik gelijk saai en is er niemand.
Het is ook al zeker een half jaar uit tussen mij en me ex.
Wat op een hele rotte manier ging.
Ik had de politie moeten bellen omdat hij te ver ging en helemaal doordraaide.
Hij wou zichzelf vermoorden en mij vermoorden en gooide me paar keer tegen de muur.
Het contact met hem heb ik verbroken.
Een nieuwe school, een nieuw begin.
Heb het er ontzettend naar me zin..
Heb een leuke klas.
Maar toch ben ik ook weer alleen.
Ze zijn allemaal stuk ouder dan ik.
De meeste blowen allemaal, waar ik echt een hekel aan heb.
En dus neit echt mijn types zijn.
Het is dus echt alleen een beetje contact op school en daar blijft het bij.
Ik mis gewoon iets.
Ik mis iemand.
Iemand die er voor me is.
Die een arm om me heen slaat als ik me verdrietig voel.
Waar ik mee kan lachen en huilen.
Iemand die om me geeft en die van me houdt.
En iemand die er dus ook voor een langere tijd voor me is.
xKleintje, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende