goed gesprek zit er niet in...

We zijn weer "gezellig" aan het eten,
niet dus, ik krijg weer commentaar,
geef commentaar terug aan me zusje en de hel barst los..
Altijd als ik wat doe, krijg ik een preek, ik ben fout.
Ik snap het niet meer..
me zusje doet het toch ook?
dus waarom mag ik het dan niet doen
zeg dan hetzelfde tegen haar, maar nee het is alleen renske.
ik moet verstandig wezen.
hallo zij moet tog ook vestandig worden?

Ik heb altijd gezegt dat k een topzusje had.
Wij twee deden alles samen, ik gaf me hele leven voor der.
en nu wordt ze een arrogantje huppekut.
ook tegen mij, en doordat ik wel eens gepest ben,
doet het me pijn omdat ook nog allemaal eens extra
erbij te krijgen van me zusje,
ik ben al heel onzeker.
Tuurlijk iedereen vind me zusje leuk, ze is knap,
mooie rondingen, op vroege leeftijd al,
ze kan alles, zoals alle sporten, zingen, muziek maken,
heeft ontzettend veel vrienden, gaat naar elk feestje, en heeft
ook nog is hele goeie vrienden.
Echt iemand om jaloers op te zijn..
Ik gun het haar..
maar dan wil ik niet dat ze het er nog eens in wrijft dat ze zoveel beter
is dan mij..
Ze denkt dat ze alles maken kan, en als je er wat van zegt is het een sorry van
niks, echt so niet gemeende sorry, en de volgende keer doet ze het net zo hard.
zoals heb ik einelijk een keer een leuk shirtje, wat ik dagelijks draag,
dan pakt ze die van mij en trekt hem zelf aan.
k shirtje kwijt, en dat doet ze zovaak
en elke keer zeg ik het weer opnieuw, en ik krijg te horen;
jaa ik weet het, je zegt het al zo vaak.
JAA DOE HET DAN OOK NIET! dat denk ik dan..

En me ma.. die lijkt wel alleen voor me zusje te kiezen..
Ik voel me gewoon zo gekleineerd in me eigen familie..
het doet me echt pijn om dit te schrijven,
ik hou van haar. Ik geef om der.
ik gun haar het allerbeste, hou rekening met haar,
maar ik zou ook zo graag eens wat trug krijgen.
al is het alleen maar dat ze even naar me luistert, gwoon echt luisteren
en niet het aanhoren ja zeggen, maar dan niet weten wat ik gezegt heb.
Ik wou dat ze me begrepen,
als ik zeg dat ik me hier niet goed bij voel dan lachen ze me uit
haha doe ff normaal zeggen ze dan.
Ze willen me allemaal niet begrijpen.

Ik zou graag eens me verhaal willen doen,
dat ze het begrijpen..
maar als je zo type van een huppelkutje ziet,
weet je vast wel wat voor beeld ik bedoel,
en die lachen je alleen maar uit als je geen vriende hebt,
die voelen zich alleen maar hoger.
Die zullen nooit echte medelijden geven.
En dat mis ik.

k heb wel eens geprobeert om het te vertellen,
maar k voelde me er alleen maar slechter bij
ik werd uitgelachen en niet begrepen,
dus nu durf ik het gelijk niet meer te proberen.
Ik wil het niet meer.

Vroeger was alles zo goed en leuk,
en tegenwoordig kan ik met niemand meer echt goed praten
en dat doet me pijn