Zo, mijn eerste berichtje dat op een dagboek berichtje lijkt!
Vandaag ging ik voor de laatste keer met 'mijn' commissie van mijn studentenvereniging op stap. Ik ben hoofd van een activiteitencommissie, die elke maand een activiteit organiseert. Toen ik gevraagd werd om hoofd te worden was ik echt verbaasd, maar ik vond het wel leuk. Ik was al eens eerder een jaar lang voorzitter dan de schoolbrede leerlingenraad geweest toen ik op de middelbare school zat, dus dacht ik dat ik dit ook wel kon.
Dus met volle moed ging ik in september in op het verzoek om hoofd te worden van deze commissie. Zoals de titel al zegt, faalde de commissie na een tijdje echt. Vandaag waren er twee mensen (buiten mijzelf) van de commissie aanwezig, terwijl we 5 mensen zouden moeten hebben. Tijdens het jaar zijn er al twee mensen gestopt, waarvan ik er eentje eruit moest kicken.
Het ging allemaal zo moeizaam en ik weet nog steeds niet helemaal waarom. De mensen waren lui, hadden geen zin om werk te verzetten en uiteindelijk moest ik vaak taken van anderen op mij nemen. Maarja, organisatorisch moesten dingen gewoon wel gebeuren.
Uiteindelijk hebben we volgens mij 10 activiteiten georganiseerd, alleen bij de eerste activiteit ging alles echt goed. We hadden en goede opkomst, de mensen hadden er zin in en de hele commissie was aanwezig. Er was ook een activiteit waarbij ik als enige commissielid aanwezig was, terwijl iedereen eigenlijk altijd aanwezig moet zijn...
En toen ik dit (herhaaldelijk) aankaartte bij mijn commissie tijdens een vergadering was al snel de conclusie die ik terug hoorde: dat ik me niet zoveel moest aantrekken van luie commissieleden en niet zo negatief moest zijn. Tja, ik heb mijn best daarna gedaan. Maar het hielp niet echt naar mijn idee, ze hadden er gewoon geen zin in! Waarom geef je je dan op voor een commissie?!
Tot veel frustratie, werk en onbegrip bij mij... Maar nu is het dus voorbij. Gelukkig maar! Ik heb mensen wat beter leren kennen, ook heb ik veel geleerd over leiderschap geven van ongemotiveerde mensen. Ik moet wat harder zijn en wat sterker leiderschap geven. Het is wel moeilijk, maar ik denk dat mensen daar toch wel behoefte aan hebben. Ik kan even zuchten en vervolgens weer vrolijk verder gaan met mijn commissiewerk