EMDR sessie ... 6 (?)
Overmand door vele emoties begin ik dit verhaal te typen. Exact een uur geleden (19.51 nu) klapte ik ineen op de grond en begonnen de tranen te lopen. Veel tranen die van diep kwamen. Een mix van vele emoties die allen zorgde voor een grote chaos in mijn hoofd. Een lijf dat gespannen was heeft nu zijn hoogte punt bereikt. Huilen lucht op zeggen ze. Ik ben het er deels mee eens geloof ik. Want ik ben nu een kapot moe meisje met ontzettende hoofdpijn en benen die wel dertig kilo lijken te wegen. Zwaar maar duidelijk iets waar ik 'even' doorheen moet.
Vanmiddag was het weer eens tijd voor EMDR. Een paar keer ben ik er goed mee weg te komen door de dagelijkse en wekelijkse dingen te bespreken, maar juist nu ik zo goed in mijn vel zit (zat?huh?) leek het ideaal om nu aan te pakken en door te gaan met EMDR. Het plaatje zou gevormd worden door de situatie in het huis van opa en oma, in het tweepersoons bed waarbij mijn broer en ik beide een apart opgemaakt deel hadden. Dit plaatje is in een eerdere sessie behandeld maar ik kwam op een erg hoog getal uit bij de laatste keer dat ik een cijfer moest geven en dus komt hij terug. Helaas... ik weet nu al dat hij nog eens terug komt en als ik iets heel graag niet meer wilde... tja.. de spanning is hoog, het verdriet gemixt met de woede speelt verschrikkelijk mee en daarom schiet ik gigantisch heen en weer tijdens de sessie.
Bij het voor me halen van het plaatje sprak ik uit dat ik eerst even 'zen' moest worden want het was erg druk in mijn hoofd door het bespreken van de (goede) dingen van afgelopen week. Het beeld bleef maar rood en het focussen op het plaatje was lastig. Eigenlijk zou dat ergens een goed teken zijn, omdat het nare gevoel erbij dan afgezwakt zou zijn, maar toen ik in het beeld moest gaan zitten en geconcentreerd haar vingers moest volgen, bleek dat de spanning opliep, ik niet wist wat er in me opkwam en ik stil viel als ik cijfers moest geven. 'ik weet het niet'.
Veel wist ik niet te omschrijven. Samengevat was het dit: een mix tussen koud en warm, woede, verdriet, het verschil in grootte is dat wat het plaatje naar maakt, zijn kracht tegenover het mijne, oneerlijk, een dialoog dat ik het niet alleen wil doen maar ik weet niet met wie ik praat, teveel handen op verkeerde plaatsen, lichamelijke pijn, knallende koppijn, pijn in mijn buik, rood, een kindje op een fiets met zijwieltjes (?!), zwijgen, mat, een wit blad met veel krassen.
Mijn cijfer liet ik beginnen bij een 7, liep op naar een 8 (omdat ik het écht niet wist maar naar was), werd een vier omdat het mat voelde en toen moest ik in de woede en verdriet gaan zitten (wat echt naar was) en kon ik er geen cijfer meer aan koppelen.
Natuurlijk de vraag wat ik de laatste drie kwartier van mezelf geleerd had. Dit keer had ik een opsomming; 'ik accepteer en kan boos zijn, sta sterk(er) in mijn schoenen, ik wil dit niet meer, voel me geen onderdaan / slaafje meer op vele fronten'. Ze keek me aan en zei 'toch nog iets positiefs he!' waarna ik reageerde met 'goed he?!'
Nee, daar geen traan gelaten, zelfs geen snik is doorgezijpeld maar toen ik na het eten naar het huis van opa en oma ging, daar bewust even rondliep en me verplaatste naar dé achterkamer met de nare beelden waar ik me 's middags op moest concentreren klapte ik in elkaar en liet ik een half uur lang toe wat er moest komen. Tranen van verdriet, woede, angst, gemis en heel veel pijn. Oud zeer om dat wat niet gezien is en nooit gezien zal worden.
Vanmiddag was het weer eens tijd voor EMDR. Een paar keer ben ik er goed mee weg te komen door de dagelijkse en wekelijkse dingen te bespreken, maar juist nu ik zo goed in mijn vel zit (zat?huh?) leek het ideaal om nu aan te pakken en door te gaan met EMDR. Het plaatje zou gevormd worden door de situatie in het huis van opa en oma, in het tweepersoons bed waarbij mijn broer en ik beide een apart opgemaakt deel hadden. Dit plaatje is in een eerdere sessie behandeld maar ik kwam op een erg hoog getal uit bij de laatste keer dat ik een cijfer moest geven en dus komt hij terug. Helaas... ik weet nu al dat hij nog eens terug komt en als ik iets heel graag niet meer wilde... tja.. de spanning is hoog, het verdriet gemixt met de woede speelt verschrikkelijk mee en daarom schiet ik gigantisch heen en weer tijdens de sessie.
Bij het voor me halen van het plaatje sprak ik uit dat ik eerst even 'zen' moest worden want het was erg druk in mijn hoofd door het bespreken van de (goede) dingen van afgelopen week. Het beeld bleef maar rood en het focussen op het plaatje was lastig. Eigenlijk zou dat ergens een goed teken zijn, omdat het nare gevoel erbij dan afgezwakt zou zijn, maar toen ik in het beeld moest gaan zitten en geconcentreerd haar vingers moest volgen, bleek dat de spanning opliep, ik niet wist wat er in me opkwam en ik stil viel als ik cijfers moest geven. 'ik weet het niet'.
Veel wist ik niet te omschrijven. Samengevat was het dit: een mix tussen koud en warm, woede, verdriet, het verschil in grootte is dat wat het plaatje naar maakt, zijn kracht tegenover het mijne, oneerlijk, een dialoog dat ik het niet alleen wil doen maar ik weet niet met wie ik praat, teveel handen op verkeerde plaatsen, lichamelijke pijn, knallende koppijn, pijn in mijn buik, rood, een kindje op een fiets met zijwieltjes (?!), zwijgen, mat, een wit blad met veel krassen.
Mijn cijfer liet ik beginnen bij een 7, liep op naar een 8 (omdat ik het écht niet wist maar naar was), werd een vier omdat het mat voelde en toen moest ik in de woede en verdriet gaan zitten (wat echt naar was) en kon ik er geen cijfer meer aan koppelen.
Natuurlijk de vraag wat ik de laatste drie kwartier van mezelf geleerd had. Dit keer had ik een opsomming; 'ik accepteer en kan boos zijn, sta sterk(er) in mijn schoenen, ik wil dit niet meer, voel me geen onderdaan / slaafje meer op vele fronten'. Ze keek me aan en zei 'toch nog iets positiefs he!' waarna ik reageerde met 'goed he?!'
Nee, daar geen traan gelaten, zelfs geen snik is doorgezijpeld maar toen ik na het eten naar het huis van opa en oma ging, daar bewust even rondliep en me verplaatste naar dé achterkamer met de nare beelden waar ik me 's middags op moest concentreren klapte ik in elkaar en liet ik een half uur lang toe wat er moest komen. Tranen van verdriet, woede, angst, gemis en heel veel pijn. Oud zeer om dat wat niet gezien is en nooit gezien zal worden.
04 mrt 2013 - bewerkt op 04 mrt 2013
- meld ongepast verhaal
-
kruidje
maandag 04 maart 2013 20:16
Weet je..ik denk dat dit heel goed is. Dat verdriet, het moet eruit, want het blokkeert zoveel in je gevoelsleven. Ja, ik vind dit positief,
-
Anonyma (opgeheven op 3-2-2014)
maandag 04 maart 2013 20:30
Ik vind het dapper van je dat je aan EMDR bent begonnen, ik heb het nooit aangedurft omdat ik de proef sessies te hefitg vond !
Je mag trots op jezelf zijn meid! -
GIRL22
maandag 04 maart 2013 20:58
ik heb ook emdr gehad, maar heb er niks aan gehad
-
Past&Today
maandag 04 maart 2013 21:00
Hoewel de vraag is of het mij oplevert wat het doel is van EMDR zal ik niet zeggen dat ik er niets aan heb. Ik ben een vechter en wil erg graag vooruitgang boeken. Dat ik dit aan ga is al een grote stap voorwaarts en getuigt van wilskracht en moed. Alleen dat al betekent iets.
-
Amber1
maandag 04 maart 2013 21:45
Ik vind het heel dapper wat je doet. Ik herken je huilbui in die mate. Bij mij ook door het verleden. Het is goed dat het eruit is. Ben trots op je
-
xREALLIFEx
maandag 04 maart 2013 22:10
-
kriko
vrijdag 19 april 2013 21:17
Wow.. joh.. wat een heftige verhalen heb jij.. ben er stil van. Sterkte ermee, je kan het!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 mei 2013 Grensoverschrijdend.. ( 3 )
- O 03 apr 2013 Frustrerend herkenbaar
- O 17 mrt 2013 Morgen mag ik weer... ( 7 )
- O 10 mrt 2013 Mag ik mezelf (deels) ontkennen ( 3 )
- O 05 mrt 2013 De impact van mijn verleden ( 2 )
- O 05 mrt 2013 Het beste ervan maken
- O 04 mrt 2013 EMDR sessie ... 6 (?) ( 7 )
- O 06 feb 2013 Bij het wakker worden ( 3 )
- O 03 feb 2013 EMDR sessie 5 ( 1 )
- O 03 feb 2013 Mijn vervolg binnen de therapie ( 2 )
- O 29 jan 2013 Uit huis is weggedrukt ( 6 )
- O 29 jan 2013 Ziek gevoel ( 1 )
- O 27 jan 2013 Emoties tonen ( 2 )
- O 24 jan 2013 Tegenstrijdig ( 2 )
- O 22 jan 2013 Van kracht naar instorten. ( 6 )