en dan zegt je lichaam: mag ik nu?
Dit weekend is het eerste weekend waar ik niks hoef te doen, geen feesten of partijen, geen grote schoonmaak in huis of werk in de tuin, alleen een beetje aanpotteren zodat het huis netjes blijft , lekker spelen met Ilse en zwemmen stonden op de planning. Het eerste wekend sinds.... goh voor de zomer denk ik zelfs!
Vrijdag avond voelde ik me niet lekker. Ik at niet veel. Om 9.00 zei ik tegen John: 'Eigenlijk wil ik naar bed, maar het is wel heel erg vroeg.' 'ga nou gewoon, als je moe bent ben je moe' antwoordde hij. Dus ik ging vroeg naar bed met het idee: nou dan ben ik morgen in ieder geval lekker fris.
's nachts werd ik wakker om over te geven, het kwam er al snel weer aan beide kanten uit. Mijn temperatuur was 38.8.
Het is alsof mijn lichaam tegen mij zei: 'ahh, jij gaat in rust stand? Dan is het nu mijn beurt om bezig te gaan' Een grote schoonmaak na al die drukte.
Ik ben nog steeds ziek, maar de koorts is gezakt (sinds gisteren avond) en ik voel me fysiek beter.
John heeft gisteren Ilse mee op een 'visite ronde' naar ouders en tantes genomen zodat ik de hele dag kon slapen en uitrusten. gisteren avond ben ik na een salade voor mijn avond eten om 9.30 naar bed gegaan, dus ik ben nu niet meer moe. Alleen loop ik nog steeds elke 20 minuten naar de WC (de reden dat ik maar ben opgestaan om 6.00) en heb ik buik krampen.
Ik zit me af te vragen of ik van de verloren kilos gebruik zal maken en maar gelijk zou gaan lijnen. Maar ja, dan is kerst natuurlijk weer om de hoek...en we hebben nog kilos lekkere kaas over van de doop, dan denk ik: misschien toch maar na de kerst beginnen.
Als mijn lichaam zo vrij wil zijn op 6 januari weer een grote schoonmaak te beginnen, beloof ik het om daarna zelf door te zetten met de opruiming!
Dutch Bird, vrouw, 45 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende