Er steeds minder zijn

Net wakker in het donker en het wordt ineens licht. Ik kan me niet voorstellen dat er nu mensen op straat zijn. Maar ik ben ook al 2 dagen niet uit huis geweest. 2 dagen geslapen. De tijd sluimert alleen nog maar om me heen. Geen duidelijke gevoelens te herkennen. Een waas van onderliggende gedachtes en gemengde verlangens. De zachte muziek uit mijn boxen helpt mee het melancholische gevoel volledig te maken. John Lennon en Norah Jones. Misschien geen combinatie maar toch de twee die me het fijnste gevoel geven. Ik heb echt geen idee waarom, maar er is iets aan John Lennon waardoor ik ga huilen. Laatst was er een documentaire over hem op tv en ik had echt heel sterk het gevoel alsof ik erbij was geweest. Misschien omdat ik toen ik heel klein was al geconfronteerd werd met zijn muziek.
Eigelijk maakt het ook niet uit. Wat voor verschil maakt het dat ik deze gevoels heb? Wat zou het ooit toevoegen aan "het leven" waarvan ik niet eens zeker ben dat het bestaat.
"look at all the lonely people"
Ongeloofelijk dat zo'n gelukkig iemand zo'n dieptriest liedje kan schrijven, doordrenkt met eenzaamheid.
Maybe I'm losing my mind. Misschien wel. Moet ik me daar zorgen over maken of moet ik me meevoeren in de sterke stroom der onzinnigheid. Hoe moet ik weten wat goed en slecht is?

Ik weet het niet meer......

Miel, vrouw, 33 jaar

• O 16 aug 2008 Zomerpubliek
• O 14 aug 2008 Waarom zij niet?
• O 07 aug 2008 middelbare school   ( 1 )
• O 07 aug 2008 lief blaadje
• O 12 jul 2008 Een chromosoom teveel
• O 18 sep 2007 Brief
• O 07 sep 2007 begint goed
• O 02 mrt 2007 warmte doet dromen
• O 17 feb 2007 eyes wide shut
• O 13 feb 2007 help!   ( 1 )
• O 08 feb 2007 meegesleurd   ( 1 )
• O 20 jan 2007 gala   ( 2 )
• O 13 jan 2007 teveel nu   ( 1 )
• O 04 jan 2007 Heb ik nut?   ( 2 )
• O 03 jan 2007 verveling, verwarring