In mijn vorige ranglijst deelde ik hoogmoedig de Italiaanse inzending ook al had de artiest nog niet geconfirmeerd, omdat het eigenlijk bijna nooit gebeurt dat de Sanremo winnaar niet naar Eurovisie gaat. Nou ja, natuurlijk moest het een keer gaan gebeuren! Ik heb dus fake nieuws gedeeld. Olly gaat niet naar ESC maar in plaats daarvan krijgen we Lucio Corsi; een kleinschalige indie artiest. Ik vind het hartstikke leuk voor Lucio dat hij de kans krijgt want hij lijkt er enorm naar uit te kijken. Wat betreft het liedje zelf vind ik het persoonlijk wel een enorme downgrade. Niets mis mee per se, maar gewoon niet zo pakkend als het liedje van Olly was (waarvan ik zelfs winner vibes kreeg).
Helaas is RAI (de Italiaanse broadcaster) een beetje vaag wat betreft de live optredens van Sanremo en worden ze na een week grotendeels offline gehaald. Ze laten alleen de eerste minuut online staan. Totdat het Eurovisie kanaal het optreden upload kan ik dus alleen dit delen (of de videoclip, maar ik vind het vaak eerlijker & leuker om meteen de live optredens te bespreken, gezien ESC een live event is natuurlijk).
Om een idee te krijgen, maar het lied eindigt dus een beetje abrupt. Hier eventueel de videoclip, al is die erg lang omdat er een heel verhaal in wordt verteld.
Weet je, het is een erg mooi nummer, vooral als je weet waarover hij zingt. Tekstueel super goed. Het punt is dat de meeste mensen natuurlijk geen Italiaans spreken én waarschijnlijk niet de betekenis van het lied gaan opzoeken, dus zal het Lucio wat gaan opleveren? Het lied heeft namelijk zeker niet een instant hit zoals Balorda Nostalgia van Olly had, waarbij je geen Italiaans hoeft te spreken maar het gewoon binnenkomt. Ergens heb ik het gevoel dat dit een flop gaat zijn voor de Italiaanse standaarden, want ze zijn samen met Zweden en Oekraïne een Eurovision Powerhouse. Eindigen bijna altijd - terecht! - in de top 10. Aan de andere kant hebben we niet zoveel langzame, gevoelige liedjes dit jaar, en gezien Italië automatisch kwalificeert hoeven ze dus niet eerst door de televote semifinals heen. Juries weten dit soort inzendingen meestal wel te waarderen. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat presteren en vind het moeilijk om het met zekerheid te zeggen.
Nu we het toch over nieuwe inzendingen hebben en ik het nog te vroeg vind voor een nieuwe ranglijst, IJsland heeft ook diens vertegenwoordigers gekozen. Maak kennis met VÆB (spreek uit als vibe) en bereid je voor op een hoop gestuiter.
Het heeft een catchy melodietje, ik moet het ze nageven, maar het is echt absoluut niet mijn ding haha. Ze doen me een beetje denken aan Jedward. Ik moet wel toegeven dat ik Lipstick een leuk liedje vond, dat was zeker mijn guilty pleasure dat jaar. Allicht dat dit er ook eentje gaat zijn die ik naarmate de tijd verstrijkt kan waarderen voor wat het is. Voor nu ben ik vooral teleurgesteld eigenlijk.
Over teleurstellingen gesproken, Australië onthuld vanavond om 19:00 hun inzending, maar om een of andere reden kan je er al naar luisteren op Apple music. Het wordt Go-Jo met het liedje Milkshake Man. Ook hier weer enorm veel gekkigheid en camp. Hoewel het niet eens slecht geproduceerd is en zeker zijn goede kanten heeft, is het wederom niet mijn ding en ook wederom een 'grappig' liedje. Waarmee het tijd is om aan mijn rant te gaan beginnen.
Edit: lied en videoclip zijn zo onderhand uitgebracht:
(Spoiler: it’s growing on me lol)
In 2022 was er een schandaal in de halve finales rondom zes landen en diens jury: ze hadden afgesproken om op elkaar te stemmen zodat ze zouden kwalificeren, wat natuurlijk frauderen is en gewoon niet mag. Dit is ontdekt, waarna de EBU heeft besloten om de juries compleet uit de halve finales te halen. Voor veel landen is kwalificeren namelijk belangrijker (en haalbaarder) dan winnen, omdat er veel meer mensen naar de grote finale kijken. 150 miljoen kijkers. Dat zijn de kijkcijfers en publiciteit die de broadcasters willen, dus kwalificeren voor de finale is heel veel waard. Voor sommigen blijkbaar zoveel dat frauderen een goede optie is. Ik begrijp de reden achter de keuze van de EBU om de juries te schrappen dus heel goed. Echter, hetgeen waar ik bang voor was als een direct gevolg daarvan begint nu een beetje tastbaar te worden. Het Eurovisie Songfestival heeft jarenlang een enorm slechte reputatie gehad die is opgebouwd in het televote-only tijdperk. Uit mijn hoofd was dit van 1999 - 2008. Wat er namelijk gebeurde is dat de broadcasters en artiesten probeerden in te spelen op het publiek en het publiek meestal wel van wat bombarie houdt. Wat veel delegaties echter niet leken te begrijpen, is dat je naast de bombarie ook een goed nummer nodig had. Niets mis met plezier en zogenaamde 'camp', maar er is gewoon een groot verschil tussen Lordi met Hard Rock Hallelujah en Rodolfo Chikilicuatre met Baila El Chiki Chiki. Het eerste is 'out there' maar vergezeld door een fantastisch nummer. Het tweede is gewoon slecht. Dit verschil leek alleen niet echt begrepen te worden door de delegaties, waardoor je dingen als Irelande Douze Points en ons eigen verschrikkelijke Shine kreeg, want ja, gekke dingen doen het nou eenmaal goed op Eurovisie hè? Het was voor mij echt het dieptepunt van het songfestival.
Naast al deze ellende met gewoon een enorm slechte algemene kwaliteit van muziek (gelukkig waren de meeste winnaars in die tijd op zijn minst nog oké ) en enorm tacky stagings, was bloc voting ook een ding. Noord, Oost, Zuid, West, het maakt niet uit. Heel Europa deed aan blocvoting. Ja, juries kunnen corrupt worden, maar de televote heeft dus ook zijn gebreken als er alleen op buurlanden wordt gestemd. De resultaten waren vaak enorm voorspelbaar. Slowakije geeft punten aan Tjechië en vice versa. Servië geeft punten aan Montenegro en vice versa. Nederland geeft punten aan België en vice versa. Zweden geeft punten aan Noorwegen en vice versa en ga zo maar fucking door. Het was zooooooo voorspelbaar allemaal. (De EBU zag het probleem overigens ook, wat de grootste reden is dat we nu twee halve finales hebben in plaats van één. Landen die geneigd zijn op elkaar te stemmen worden in dezelfde 'pot' gestopt, van 1 tot 6, waaruit om de beurt een land wordt getrokken - waarvan de eerste semi 1 ingaat, de tweede semi twee, derde weer semi 1 etc. - tot de semi-finals gevuld zijn. Dit zodat landen die geneigd zijn om op elkaar te stemmen gespreid worden over de halve finales om het zo eerlijk mogelijk te houden)
In 2009 werden de juries geherintroduceerd en kwam er een 50/50 stem systeem. Je zag de kwaliteit van de inzendingen bijna voor je ogen veranderen! Het was bizar om te zien. Niet alleen dat, ineens veranderden de foute stagings naar elegante stagings met misschien hier en daar een grapje op zowel het publiek als de jury aan te trekken. In de opvolgende jaren zag je de kwaliteit van het festival stijgen en stijgen. Er was een goede dosis camp, maar ook een goede dosis muzikale kwaliteit en het songfestival begon weer een betere naam te krijgen.
De aankondiging in 2022 dat de juries voortaan uit de halve finales geschrapt zouden worden joeg mij dus een beetje angst aan. Ik begrijp de keuze, fraude is gewoon niet oké en moet gestraft worden, maar ik herinner me de televote era maar al te goed. Wat nou als we een jaren 2000's 2.0 ingaan? Oké, sure, de juries zijn er nog in de finale, dus het is niet een op een te vergelijken, maar gezien kwalificeren zo belangrijk is voor de meeste broadcasters en ze nu enkel het publiek hoeven aan te spreken... snap je mijn angst? En dit is ook precies wat er nu lijkt te gebeuren. De stijging in 'crazy party' liedjes is bizar. Er is absoluut ruimte voor plezier, voor camp, voor gekkigheid, maar het moet wel van kwaliteit zijn. Goede voorbeelden van de afgelopen jaren zijn Cha Cha Cha en Rim Tim Tagi Dim. Het probleem alleen is dat de delegaties dat succes zien en vergeten dat het niet puur om de bombarie gaat, maar om het hele pakket. Het is geen garantie dat een uptempo lied met wat gekkigheid goed gaat presteren puur omdat het de aandacht pakt. De aandacht moet goede aandacht zijn. Daarbij, als iedereen ervoor gaat om de televote winnaar te worden en praktisch hetzelfde doet, snoepen ze elkaars punten op waardoor de jury alleen maar meer macht heeft in de finale. Wat nu sowieso al gebeurt, gezien het publiek thuis praktisch alle finalisten kiest en het aantal 'jury-friendly' liedjes steeds kleiner en kleiner wordt omdat ze niet kwalificeren. Vervolgens heeft de jury maar een handjevol inzendingen die ze hun punten waard vinden, waardoor sommige inzendingen ineens een massieve score van ze krijgen. Het is geen toeval dat de afgelopen twee winnaars niet de televote winnaars waren maar de jury winnaars (die óók goed scoorden in de televote. Daardoor kregen ze over het algemeen genomen de hoogste score en winnen ze dus).
We hebben de juries weer nodig in de halve finales, want anders blijft de jury winnaar winnen (te voorspelbaar is niet leuk) en zijn we ook op weg naar een jaren 2000 2.0 wat de kwaliteit betreft. We zijn gelukkig nog niet op het level van Irelande Douze Points en Baila El Chiki Chiki, maar willen we echt wachten tot het weer zover komt voordat we gaan ingrijpen?