Geduld

Soms kan ik voor minuten naar de lucht of een boom kijken.
gewoon kijken hoe de wolken over zweven en hoe de blaadjes aan de boom heen en weer bewegen.

De zon die langzaam naar beneden zakt en de lucht die langzaam op kleurt.
Maar ook de regen die op de grond valt dat geluid geeft me rust in me hoofd.

Ik zou willen dat ik altijd dat geduld had voor dingen even de tijd nemen om van iets te genieten.
Vandaag zat ik op de fiets en ik keek naar de lucht die over zweefde en naar bomen met blaadjes die heen en weer bewogen. En op dat moment toen ik even dat moment van rust had dacht ik aan jou.

Ik dacht aan je glimlach en die momenten dat je me hand pakt.
Of je stomme grapjes en rare dansjes die helemaal buiten het ritme vallen.

Ik dacht aan het moment toen je achter me aan rende en me vast pakte, je draaide me naar je toe en gaf me een kus. En die kus gaf me weer het zelfde gevoel geduld en rust.

Ik weet dat mensen denken dat weg moet bij hem.
Maar waarom zou ik weg gaan als elke down die we hebben weer op een up eindigt.

Soms verliest een boom zijn blaadjes maar er komt er altijd een voor terug..
En ik zal wachten en bij je blijven zo lang als je wilt net zo lang tot al je blaadjes weg zijn.

Ik heb geduld en zal geduld blijven hebben, en jij weet hoe ik ben ik ben een boom met veel blaadjes.
En ik heb heel veel blaadjes verloren maar dankzij jou stomme dansjes en stomme grapjes en zelfs door je stomme lach groeien ze aan.

Ik zal altijd bij je terug komen en het maak me niet uit hoe.
Misschien op een rug van een kameel of op een rug van een vlinder.
Een vlinder die rustig op een van je blaadjes land, zodat we samen naar de lucht kunnen kijken die over zweeft en kunnen kijken naar de lucht die langzaam veranderd.

Ik zou geen andere jou willen hebben maar soms hé heel soms..
Zou ik je willen slaan net als een donkere dag met een donkere lucht.
Of hagel dat op je neer valt gewoon even om je te laten voelen wat pijn is.

Soms denk ik dat ik me tijd verdoe en dat ik weer in leugens trap.
En soms wil ik je uit me gedachten hebben maar hoe vaker ik aan deze dingen denk wil ik je dichter bij me.
Ik wil soms zo veel dingen tegen je zeggen maar ik krijg mijn mond niet open mijn gedachten verdrinken..
en net op het moment dat ik verdrink pak je me hand.

Jij bent de lucht die mij als blaadje uit een regenplas doet opstijgen.
Zoo hoog en ik vlieg naar die prachtige zonsondergang als jou glimlach.
En de lucht kleurt op als onze toekomst.

Ik hoop dat je op een dag ziet wat ik zie in ons.
En dat ik ooit de jouwe zal zijn.
Ik wil gewoon iets meer gewoon heel iets meer dan dit..

En wanneer ik naar de lucht kijk hoop ik dat je me ziet of voelt.
En ik wil geen doei moeten zeggen tegen je..
Ik wil elke dag op nieuw kunnen zeggen ' ik ben blij dat je er weer bent'

En iets zegt me elke dag dat je bij me bent..
En elk moment wanneer ik me verloren voel weet ik dat je bij me bent.

En op de momenten dat je er echt even bent voel ik me levend.
En sorry als ik soms niet alles tegen je gezegd hebt hoe ik me echt voelde.

Ik heb zo veel maar dan ook zo veel momenten met jou..
En als ik daar aan denk.. ik weet niet hoe maar ik lach.

Ik hoop dat je nooit meer weg gaat..