Geurend naar rozen
Ooit redde ik jouw leven,
zo zeiden ze tenminste.
Was je me eeuwig dankbaar,
voor het minste of geringste.
Stak onze liefde bij haar de ogen uit,
waar jij stiekem van genoot.
Terwijl ik juist naar haar verlangde,
maar jij mij iets gaf wat zij mij niet bood.
Streelde ik door je haar zacht en pluizig,
geurend naar rozen nooit te vergeten.
Dat je me zo makkelijk zou verlaten,
had ik dat maar eerder geweten.
zo zeiden ze tenminste.
Was je me eeuwig dankbaar,
voor het minste of geringste.
Stak onze liefde bij haar de ogen uit,
waar jij stiekem van genoot.
Terwijl ik juist naar haar verlangde,
maar jij mij iets gaf wat zij mij niet bood.
Streelde ik door je haar zacht en pluizig,
geurend naar rozen nooit te vergeten.
Dat je me zo makkelijk zou verlaten,
had ik dat maar eerder geweten.
19 aug 2013
- meld ongepast verhaal
-
myheart86
maandag 19 augustus 2013 05:44
Mooi geschreven!
-
Mysterion
maandag 19 augustus 2013 20:23
Inderdaad erg mooi geschreven.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 23 aug 2013 Verleden dromen ( 1 )
- O 19 aug 2013 Al die grijze dagen
- O 19 aug 2013 Geurend naar rozen ( 2 )
- O 18 aug 2013 Verzwijgen
- O 18 aug 2013 Wanneer de morgen opstaat
- O 18 aug 2013 Ze is er nog steeds ( 1 )
- O 18 aug 2013 Oud verdriet