Verleden dromen
Ik dacht nog te weten,
hoe het destijds was.
De dingen die we deden,
en wat we samen dachten.
Want in twee gedachten,
waren we samen één.
Jij was verstandig,
ik nog maar klein.
Hoe kon ik dan ook ooit weten,
dat je er eens niet meer zou zijn.
Was het niet de liefde,
waarom je me verliet.
Was je slechts verveeld,
of had je gewoon verdriet.
Zo bleef jij in mijn leven,
maar kon jij mij niets geven.
Terwijl jij een leven leidde,
kon ik maar slechts dromen.
Daar was je altijd dichtbij,
dicht bij mij.
Kon ik uren naar je turen,
zoals dat vroeger altijd was.
Tenminste, dat was wat ik dacht.
Want wat we eigenlijk deden,
is al lang en breed verleden.
Was jij het niet meer,
waar ik dacht van te houden.
Was jij het niet die ik miste,
maar de droom waarin ik me vergiste.
Dromen en fantasieën,
die ik jarenlang heb gekoesterd.
Waren slechts een kleine herinnering,
aan jou.
Maar desondanks wil ik nooit beseffen,
dat jij al lang geleden bent heen gegaan.
Chaya, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende